Pecan taarten: Soms voel ik me als het niet voor de france of franse mensen amerika zou zijn beroofd van de twee belangrijkste onderdelen van hun identiteit, men is standbeeld van vrijheid en een ander is pecan pie.with uit pecan pie american palet zou voor altijd zijn gebleven incomplete.Taste van de pecan pie kwam niet over in een flits om wat Franse kolonist oefenen hersenen in de keuken wat ooit te doen met deze pecannoten dus enthusiately geïntroduceerd door een sympathieke jonge man uit een van de inheemse Indische tribes.I herinner me mijn allereerste reis naar de new orleans, eigenlijk mijn eerste stop op mijn eerste bezoek ooit naar de Verenigde Staten van America.It was een zakelijke bezoek en mijn gastheer was een minzame Afro-Amerikaanse jongen genaamd Mel. Mel verzorgt al mijn pas begonnen amerikaanse operaties, zijn al zes maanden en hij werkte hard om me een vitale voorsprong in zijn deel van de wereld, zuidelijke regio vooral new orleans geven. Ik ben een grote fijnproever en ik altijd vragen over de belangrijkste heerlijkheden van de plaats waar ik stond op het punt om deze zaak visit.In al mijn zoektocht maken resulteert prominent uitgeroepen Pecan Pies.Photographs van pecan pie waren genoeg om mijn mond gedrenkt direct en geïntensiveerd mijn wens om snel een hapje van deze oh zo onweerstaanbaar dessert. Eigenlijk hebben naar de VS te bereiken koos ik een Amerikaanse luchtvaartmaatschappij in de afwachting van pecan taart wordt geserveerd in de luchtvaartmaatschappij food.But helaas het ontging me totdat ik eindelijk New Orleans.I overgebracht mijn verlangen om pecan pie hebben zodra ik ontmoette mel, die kwam me ophalen op de luchthaven. Hij beloofde me om me naar een goed restaurant dat het beste pecan pie geserveerd in de town.As beloofd in de avond mel kwam en meegetroond mij om een van de echt goede restaurant, het had heel mooi interieur maar niet erg flashy one.But het leek dat het had steady patrons.As elk lichaam werd erkend wetens door de eigenaar, een tengere maar dynamische vrouwen in haar late 40s.We begonnen met de koude komkommer soep, die gevolgd met uitgebreide zuidelijke fare.I doodgezwegen met alle van deze en wachtte op de langverwachte pecan pie pie.Pecan eindelijk aangekomen, de bruine gekleurde vla schoonheid verleidelijk me met haar kleur en aroma.I schaamteloos bonsde op het, verlaten mel verbijsterd, en zoals ze zeggen rest is history.I bleef in de nieuwe orleans voor ongeveer twee weken en elke avond was besteden op zoek naar nieuwe restaurants en doen wat? Ja je raadt het goed eten pecan pies.After doorbrengen van een heerlijke 15 dagen in de new orleans ben ik nu terug naar mijn home.Now ben ik begonnen aan een andere zoekopdracht, voor een sportschool die mij konden zetten terug in vorm, die werd verstoord door een beetje in de vorm van een klein buikje in mijn buik waar talloze platen van pecan pie gaf me.But Ik heb geen spijt van want ik kreeg wat ik wilde hartstochtelijk, een authentiek Zuid-pecan pie.
