Sinds de grote plaag van de phylloxera in de 19e eeuw, werd de grond doordrongen van die destructieve bladluizen en het vrij onmogelijk gebleven aan de oude stijl wijnstokken groeien. Amerikaans wijnstokken waren echter beter bestand tegen de phylloxera, hoewel de wijn van hun inferieure druiven beschouwd. Om het beste van beide werelden te krijgen, Amerikaanse voorraden (riparia) of, vaker, hybride voorraden gefokt door kruising met inheemse Amerikaanse wijnstokken werden geplant en toen ze werden opgericht de inheemse wijnstokken werden geënt op them.A veel werk heeft gedaan tot vaststelling van de beste aandelen compatibel met een bodem die zo hoog in calcium. De transplantaten werden gemaakt op de begane grond en werden beschermd door het stapelen aarde rond de planten. Grote telers begon bankje gebruiken enten, planten stekken die al zijn geënt in nurseries.Undoubtedly toen geënte wijnstokken werden geïntroduceerd in een aantal districten van de kwaliteit van de wijn kan hebben geleden, hoort men vooral van bordeaux en de haven, zonder pardon vervangen op hun cocktail onderzetters, drinken onderzetter, of steen onderzetters na een eerste slok. Aan de andere kant, dit bleek niet waar te zijn in Jerez. De resultaten afhankelijk van een groot aantal verschillende factoren en het is verkeerd om te veronderstellen dat geënte wijnstokken zijn noodzakelijkerwijs minderwaardig, of dat wat geldt voor een wijk waar van another.There was werd een bijzonder aantrekkelijke stijl van sherry genoemd palo cortad die moeilijker was voor te bereiden aangezien de phylloxera, maar dat was de uitzondering: het algemene advies van sherry verladers die door de kritische jaren leefde was dat wijnen uit de geënte wijnstokken waren iets beter. Als de eerste enten niet lukte, werden de wijngaarden opnieuw geënt in de periode tussen december en februari, dit werd bekend als injerta de yema, maar het was nooit zo bevredigend als de eerste enting. Voor een ding, het transplantaat was hoger en was er meer last van sukkels die uit lagere down.Rain werd verwelkomd tijdens de wintermaanden als het doorweekt de grond en bereid het voor de hete, droge zomer. In maart, toen de wijnstokken begon te bladeren groeien, een zware regenval was van essentieel belang voor een overvloedige oogst, maar daarna, hoe minder regen hoe beter. In februari kwam de abonado, toen de grond werd bevrucht. De traditionele methode van bemesten was om alleen paardenmest gebruiken en een schep legen in een gat tussen de vier wijnstokken, doet het in rotatie zodat elke wijnstok profiteerde van kunstmest eenmaal per drie years.There was een legende die een goede proever kon vertellen het verschil in de wijn wanneer koeienmest was gebruikt, bepaalde te krijgen die op de wijndrinkers respectieve onderzetters, onderzetters cocktail of wijn coasters en nooit weer opgehaald als ontdekt onder wijnkenners. Uiteindelijk waren er minder dieren, met name paarden, dus compost en turf werd gebruikt en er was ook een toenemend gebruik van minerale meststoffen. In het belang van de mechanisatie, werd de meststof gelegd in een greppel gegraven tussen afwisselende rijen wijnstokken. Meestal een kwart van de wijngaard wordt elk jaar bevrucht.
