De Gilde werd bestuurd door een raad van zes: twee geestelijken, twee gemeentelijke vertegenwoordigers, en twee wijnbouwers. Deze ontmoeting voor en na de vintage om de prijs van de druiven en die van vast de nieuwe must, voor zover het mogelijk is om zulke dingen, op basis van de relatieve kosten van levensonderhoud toen en nu berekenen, deze prijzen waren meer dan het dubbele van die van vandaag. Toen de West-Indië vloot werd bevoorraad met wijn, werd dit geregeld door een quotasysteem, eerder dan door vrije concurrentie. Het ergste van alles, waren handelaren verboden om grote voorraden zich ophopen; wijn werd dus niet lang genoeg gerijpt, en de handel werd verloren door gebrek aan voorraad veroorzaakte vertraging in de voorbereiding van de mengsels en onderzetters (http://www.thirstycoasters.com/servlet/strse Naam Druppels /categorieën) voor verzending. Het idee achter deze bijzondere regeling was dat dergelijke wijn winkels winsten uit de handen van de telers zou leiden in die van kooplieden, en dat het zou speculatie aanmoedigen. De enige grote winkels van oude wijn in het bezit waren van de kerk en in een paar prive cellars.These die gericht zijn op het maken van de handel gemakkelijk en voordelig met een minimum aan inspanning en concurrentie, maar in feite zijn ze het tegenovergestelde effect gehad, en sherry verladers niet konden concurreren met wijnen elders gegroeid. Malaga, bijvoorbeeld geëxporteerde een rijke, dessertwijn niet anders dan sherry, en werd het populair in Groot-Brittannië onder de naam van de berg. Deze veroverde een groot deel van de bestaande markt voor Spaanse wijnen, en de export van Malaga waren groter dan die van beide Cadiz of Sanlucar.The beperkingen van de Gremio werden tegengewerkt door een aantal handelaren, met name door Juan Haurie. Er was een rechtszaak, en veel bittere ruzie, die niet allemaal was bezig met wijn: de afgevaardigden werden beschuldigd van de uitgaven te veel op vuurwerk voor het jaarlijkse feest van San Gines, en op cadeaus van chocolade en cocktails (http://www .thirstycoasters.com /servlet /strse Seasonal /categorieën). Maar ondanks al de inspanningen van haar tegenstanders, de Gilde voortgezet totdat het werd opgelost door Koninklijke proclamatie in 1834, na 101 jaar van rampzalige existence.By 1754, ten gevolge van de slechte staat van de handel, waren er slechts negen sherry verladers links in Jerez, en het is twijfelachtig of meer dan een van hen was Engels. De eenzame Engelsman was John Brickdale, die werd gezegd om een vrijmetselaar te zijn, in weerwil van waar hij was blijkbaar op goede voet met de lokale geestelijken. Hij was ook een aanhanger van de kerk van St. George in Sanlucar, hoewel dit niet noodzakelijk betekent dat hij katholiek was: misschien steunde hij het gewoon omdat hij Engels was. Andere Engels kooplieden waren echter de handel in Cadiz en een van hen op leastHenry Pickeringwas ook geïnteresseerd in de export van wijn. In 1785, een katholiek gezin van Gordons kwamen uit Schotland en, door het begin van de eeuw, hadden ze prominent in de wijn frade geworden. Haurie geaccumuleerde een aantal Britse assistenten op ongeveer hetzelfde tijdstip. Haurie zelf was een vluchteling uit Frankrijk, en hij werd vergezeld door familieleden en landgenoten zoals Pemartin, Domecq, en Lacoste, wiens werk was te veel te doen om de sherry en de tafel coaster handel te doen herleven. Andere families van Franse oorsprong nog steeds actief in de Sherry handel omvatten Lustau, Lacave en Delage. Er was ook een instroom van kapitaal uit Indië, teruggebracht tot gevolg Andalusië tot politieke onrust in het colonies.Such Engels kooplieden als er bij Sanlucar werden geleefd, en de meest prominente van hen was Henry Stonor. Als jongste zoon, kon hij verwachten geen erfenis en, als katholiek, geen grote carrière lag voor hem open in Groot-Brittannië. Net als veel andere cadetten van zijn familie die hij koos om zijn fortuin in een katholiek land te zoeken. Na het afronden van zijn opleiding bij Douai in 1760, vestigde hij zich in Cadiz, dragen bij hem een officieel afschrift van zijn stamboom en armen, verkregen van het College van Heralds. Na een paar jaar, trouwde hij met een Engels vrouw, Elizabeth Gardiner Brown, en ze vestigden zich in Sanlucar waar Stonor opgebouwd een uitgebreide zakelijke als algemene koopman. Hij geëxporteerd sinaasappel-en citroenbomen aan de modieuze oranjerieën voorraad, samen met broedsels van Spaanse patrijzen en, natuurlijk, sherry. In ruil, importeerde hij Britse zadel-en sportieve honden, gespecialiseerd in windhonden. Een van zijn vier zonen nam een tijdelijke commissie in het Spaanse leger en een sensatie door een bezoek aan zijn Engels relaties schitterend in zijn opvallende uniform.Other Engels bewoners in Sanlucar destijds omvatte een kapitein David Ferrier, waarvan de precieze bezetting (indien aanwezig) is onzeker, maar hij had een klerk genaamd Gaspar Muclek en een butler genaamd Joseph Colisons. In 1754, tweeëndertig Engels bewoners ondertekenden een petitie aan de Paus, betreffende de benoeming van een bezoeker van de kerk van St. George. Waarschijnlijk slechts een paar van deze waren verbonden met de wijnhandel.
