Observatie Gebruikte hulpmiddelen om Zuigelingen

Baby's en peuters in acht vereisen vrijwel constante observatie, als ze opgroeien zeer snel. Er zijn echter ook hulpmiddelen en systemen die zijn ontwikkeld om te observeren en beoordelen kinderen hun veiligheid en vooruitgang markeren als kinderen groeien en ontwikkelen garanderen. Camera's en monitoren
p Het is belangrijk dat u een oogje houden op uw kinderen, zelfs als ze verondersteld worden te slapen. Babyfoons, een one-way walkie-talkie, kunnen ouders een oor te houden voor huilende kinderen gedurende de nacht. Camera's kunnen helpen de ouders kijken wat er gebeurt in het huis en opnemen acties door kinderen. Zij hebben het extra voordeel houden kindermeisjes en huishoudsters op het niveau op hetzelfde moment.
Medische Hulpmiddelen

Omdat baby's en peuters zijn nog in de snelste stadia van groei en veranderen, is het belangrijk dat hun gezondheid regelmatig wordt gecontroleerd. Artsen hebben verschillende instrumenten en monitors, variërend van de eenvoudige stethoscoop MRI-machines en X-stralen. Deze tools worden gebruikt om fysiek te controleren op de voortgang van een kind en alle gebieden waar het kind lijkt anders te ontwikkelen dan verwacht binnen en van buiten te onderzoeken.
Ontwikkelings Schalen

Een ontwikkelingsstoornis schaal is bedoeld om de voortgang van een kind zien. Bijvoorbeeld, zou een op de schaal te vormen overtuigende gedachten in volledige zinnen, en de schaal kunnen de lijst dat een kind moet in staat zijn om dit te doen door de leeftijd 3 tot 4. Er zijn een veelheid van deze schalen, en de verschillende schalen worden onderschreven door verschillende artsen of systemen. Echter, zijn ze bedoeld om de gemiddelde opleveren voor kinderen, en ze zijn niet het laatste woord over de ontwikkeling.
Kijken

Misschien wel de makkelijkste tool om te gebruiken voor het observeren van kinderen is je eigen ogen. Ouders kijken hun kinderen elke dag. Dit stelt hen in staat om het gedrag van de kinderen te zien op een regelmatige tijdlijn, zodat ze kunnen beoordelen wat normaal is en wat niet. Artsen en professionals kunnen dus een beroep doen op de ouders om hun opmerkingen over het gedrag van kinderen om een ​​nauwkeuriger beeld te krijgen, omdat de professionals mogelijk niet in staat zijn om kinderen op dezelfde manier te observeren.