Ziekten die leiden tot zenuwschade

Schade aan de zenuwen kunnen optreden als gevolg van auto-immuunziekten, infecties en problemen met de bloedsuikerspiegel. Indien onbehandeld zenuwbeschadiging kan permanent zijn. Lupus

Lupus is een auto-immuunziekte die vermoeidheid, koorts, artritis, huiduitslag en nierproblemen veroorzaakt. Lupus schommelt tussen de actieve ziekte en remissie. Zenuwbeschadiging veroorzaakt door auto-antilichamen, genaamd antinucleaire antilichamen (ANA), die worden geproduceerd door het immuunsysteem die aanval het lichaam gezonde weefsels en cellen. Perifere neuropathie, een zenuwontsteking stoornis, veroorzaakt schade aan de sensorische zenuwen bij mensen met lupus.
Diabetes

Zenuwbeschadiging
gevolg van diabetes is bekend als diabetische neuropathieën. Deze schade kan elke zenuw beïnvloeden in het lichaam, inclusief die loopt naar het hart en spijsverteringskanaal. Risicofactoren voor het ontwikkelen van zenuwschade als gevolg van diabetes zijn onder ongecontroleerde bloedsuikerspiegel, hoge bloeddruk en obesitas. Veel voorkomende symptomen zijn gevoelloosheid, pijn, zwakte en tintelingen in de ledematen.
Lyme

Lyme
is een ziekte doorgegeven aan mensen door een teek die de bacterie Borrelia burgdorferi. Schade aan de motorische en sensorische zenuwen optreedt tijdens de late of chronische stadium. Symptomen veroorzaakt door schade aan de zenuwen van de ziekte van Lyme zijn gevoelloosheid, pijn, verlies van gevoel, brandend en tintelend.
Guillain-Barre Syndroom

Guillain-Barre syndroom
is een andere auto aandoening veroorzaakt wanneer het lichaam het immuunsysteem de zenuwen. De schade aan de zenuwen als gevolg van Guillain-Barre kan symptomen zoals zwakte produceren, tintelingen in de ledematen, verlamming van de spieren en gevoelloosheid.
Myasthenia Gravis

Myasthenia Gravis (MG ) is een auto-immuunziekte die de zenuwen en spieren aantast. Zenuwschade ontstaat omdat het immuunsysteem een ​​belangrijke receptor tussen het zenuwuiteinde en de spieren. Het relais van informatie tussen zenuw en spier wordt onderbroken leidt tot een gebrek aan spiercontrole, zowel vrijwillige en onvrijwillige. Spraak kan ook worden uitgevoerd zoals het vermogen om te lopen, slikken en greep een object met de getroffen kant.