Ziekte AIDS Feiten

Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS) is de vierde fase van het Human Immunodeficiency Virus (HIV) ziekte. HIV is een virus dat het immuunsysteem verzwakken in tijden van richten lymfocyten, cellen die aan het lichaam van de immuunrespons. Wanneer het lichaam verliest het vermogen om te vechten tegen infecties op zijn eigen (het verlies van een capaciteit genaamd cel-gemedieerde immuniteit), is AIDS gediagnosticeerd bij HIV-positieve mensen. Symptomatische HIV

Voordat AIDS ontwikkelt, HIV-ziekte gaat zijn derde fase, symptomatisch. Tijdens deze fase, die tussen een en drie jaar duurt, een chronische griepachtige ziekte ontwikkelt. Andere symptomen zijn, volgens de HIV-Symptoms.info: nachtelijk zweten, ernstig gewichtsverlies, schimmelinfecties en huid-en ademhalingsproblemen
AIDS Diagnose

AIDS
wordt gediagnosticeerd. als cel-gemedieerde immuniteit wordt verloren. Volgens de CDC, dit gebeurt wanneer CD4 cellen (een type cel gericht door HIV) beneden 200 per kubieke milliliter bloed of wanneer zij goed voor 14 procent of minder van alle lymfocyten.

AIDS Overzicht

De schade aan het immuunsysteem door HIV leidt tot vier verschillende soorten omstandigheden in het vierde stadium van HIV-ziekte. Deze omvatten opportunistische infecties, verspillen, kanker en neurologische problemen.
OIS

Opportunistische infecties
(OIS) zijn infecties die geen ziekte veroorzaken bij mensen met een gezond immuunsysteem of die slechtere symptomen bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem veroorzaken. Gemeenschappelijke ois omvatten herpesvirussen (orale en genitale herpes gordelroos, gordelroos en cytomegalovirus, wat kan leiden tot blindheid), toxoplasmose (een parasitaire ziekte hersenen), Pneumocystis longontsteking en spruw, een orale kanker.
Verspillen, kankers en neurologische voorwaarden

Wasting
begint bij symptomatische HIV en leidt tot ernstig gewichtsverlies, waaronder het verlies van spiermassa. Dit gewichtsverlies wordt zowel rechtstreeks veroorzaakt door de effecten van HIV-ziekten en bijwerkingen (misselijkheid, braken, diarree, verlies van appetitie) van sommige geneesmiddelen gebruikt bij de behandeling van HIV-ziekte.

Kankers, vond in AIDS onder meer Kaposi-sarcoom, een huidkanker die leidt tot paars laesies en lymfomen, kanker van lymfocyten.

De belangrijkste neurologische aandoening geassocieerd met AIDS is AIDS dementie complex (ADC). Volgens HIV InSite, kan ADC leiden tot problemen met denken, motorische vaardigheden en gedrag.
Behandeling

De primaire behandeling voor HIV-ziekte is antiretrovirale geneesmiddelen. Deze worden algemeen gebruikt in combinatie van drie of meer in een multi-drug therapie genaamd zeer actieve antiretrovirale therapie (HAART). Deze medicijnen beheren HIV op verschillende punten als het binnenvalt en infecteert gastheercellen. Zelfs in gevallen van zeer effectieve behandeling, is er geen genezing voor HIV of AIDS.

De symptomen van omstandigheden gevonden tijdens aids kunnen reageren op antiretrovirale therapie of kan nodig zijn om meer rechtstreeks worden gericht, zoals door antibacteriële, antivirale en antischimmelmiddelen, behandelingen van kanker, of een dieet en lichaamsbeweging, alsmede verlichting van misselijkheid en andere symptomen te verspillen. Elke voorwaarde zal moeten worden geëvalueerd voor een passende behandeling.