Wie ontdekte Lou Gehrig's Disease?

Lou Gehrig's Disease, ook wel Amyotrofische Lateraal Sclerose, is een neurologische ziekte die de zenuwen van invloed op de hersenen en het ruggenmerg dat de controle vrijwillige motorische functies. De oorzaak is onbekend, maar er is een verbinding en genetische aanleg. Ziekte van Lou Gehrig meestal presenteert zich op volwassen leeftijd in de vorm van spieren zwakte, verspillen en samentrekkingen. Naarmate de ziekte vordert, volledige verlamming sets inch Ziekte Geschiedenis

Lou Gehrig werd voor het eerst ontdekt in 1869 door een Franse neuroloog. Jean-Martin Charcot was de eerste om de ziekte uit te leggen.
Namen

De ziekte werd voor het eerst genoemd maladie de Charcot, voor de man die geïdentificeerd is. Het is bekend en aangeduid met verschillende namen, waaronder ALS of Motor Neuron Disease.
Belang

De ziekte kreeg veel aandacht toen de beroemde honkbalspeler Lou Gehrig werd gediagnosticeerd met ALS in de jaren 1930. Zijn overlijden, op 38 jaar oud, gegenereerde voorlichting over de ziekte.
Onderzoek

In maart 1993, H. Robert Horvitz, Robert H. Brown en Teepe Siddique geleid een team van 29 wetenschappers onderzoek bij 13 centra in Noord-Amerika die met succes geïdentificeerd een van de genen die de ziekte van Lou Gehrig veroorzaakt.
Gene Discovery

In 2004, een internationale onderzoeksteam onder leiding van Phillip Chance, een neurologische professor aan de Universiteit van Washington in Seattle, vond een van Lou Gehrig gen voor een zeldzame vorm van de ziekte die kinderen treft. Het team merkte op dat deze ontdekking mogelijk vaker voor consequenties zal hebben.
Diagnoses

Ongeveer 20.000 Amerikanen leven met de ziekte van Lou Gehrig. Dicht bij 5.000 mensen zijn gediagnosticeerd met de ziekte elk jaar.