Welke tests worden gebruikt om Lupus Diagnose?

Lupus is notoir moeilijk te diagnosticeren en bootst vaak andere voorwaarden. Terwijl bepaalde symptomen - zoals de klassieke "butterfly rash" - suggestief van lupus kan zijn, moeten verschillende laboratoriumtests worden uitgevoerd om de diagnose te bevestigen. De meeste tests voor lupus zijn eenvoudig bloed trekt, maar het testen van urine kan ook worden uitgevoerd. Soms wordt een weefselbiopsie ook vereist. ANA

De antinucleaire antilichamen (ANA) test is meestal een van de eerste bloedtesten uitgevoerd wanneer lupus wordt vermoed. Volgens de Lupus Foundation of America, deze test positief is in 97 procent van lupus patiënten, maar veel mensen zonder lupus hebben ook een positief testresultaat.
Andere Antibody Tests

Antifosfolipiden antilichamen worden verhoogd in ongeveer 30 procent van lupus-patiënten. Anti-RNP antilichamen anti-Ro/SS-A en La /SS-B-antilichamen en anti-dsDNA-antilichamen worden ook vaak verhoogd in lupus. Bloedonderzoek voor de niveaus van deze antilichamen worden gebruikt als bewijs voor of tegen de diagnose van lupus.
ESR

De ESR (bezinking) of "sedtarief" test meet niveaus van een eiwit in het bloed verhoogd is systemische ontsteking aanwezig is wordt. Deze test is bijna altijd positief bij mensen met lupus, maar infecties en andere aandoeningen kunnen ook verheffen de ESR.
Urineonderzoek

als bij andere tests voor lupus, een urine test kan niet bepalen of een persoon de ziekte, maar kan ondersteunend bewijs leveren. Eiwitten en cellen afgietsels worden vaak gevonden in de urine van lupus patiënten en kan nierschade aan de ziekte te geven.
Biopsie

Zelden kan een weefsel biopsie nodig zijn om zoeken naar antilichamen of abnormale cellen. Een kleine steekproef van weefsel (meestal van de huid of de nieren) wordt verwijderd en microscopisch onderzocht op tekenen van lupus.