Welke Hepatitis B behandelingen?

Hepatitis B wordt veroorzaakt door een virus en leidt tot ontsteking van de lever. Een acute geval van hepatitis B vereist geen behandeling. Chronische hepatitis B behandeling nodig te vertragen of te stoppen schade aan de lever. Volgens de Centers for Disease Control en Prevention tussen 800.000 en 1,4 miljoen mensen in de VS met chronische hepatitis B, en naar schatting 3.000 sterven elk jaar. Behandeling voor hepatitis B is met ofwel antivirale medicatie of interferonen, of indien nodig levertransplantatie. Interferon behandeling

interferon behandeling
voor hepatitis B verhoogt het lichaam ' s immuunsysteem, zodat zij adequaat kunnen bestrijden infecties. Schrijven artsen interferonen als de alanine aminotransferase of ALT spiegels zijn verhoogd. De lever releases ALT wanneer levercellen sterven, dus verhoogde ALT niveaus: het immuunsysteem heeft de besmetting herkend en is aanvallen en doden van geïnfecteerde levercellen.

Conventionele of interferon alfa-2b is goedgekeurd voor zowel volwassenen als kinderen, terwijl gepegyleerde interferon is goedgekeurd voor gebruik bij volwassen patiënten met hepatitis B.

Als de ALT-niveaus zijn verhoogd en het virus laag is, injecties van interferon zijn het meest effectief. Gepegyleerde interferon, een keer per week de tijd-release medicatie, is vooral effectief in het stimuleren van het immuunsysteem in vergelijking met conventionele interferon.
Antivirale behandeling

De FDA keurt van vier antivirale middelen, maar slechts een, lamivudine, is goedgekeurd voor zowel kinderen als volwassenen. De andere drie antivirale middelen voor de behandeling van hepatitis B zijn adefovir, entecavir en telbivudine. Antivirale middelen voorkomen dat het virus repliceren in de lever. Met een lagere viral load, de lever ondersteunt minder schade.

Lamivudine
is een dagelijkse pil of orale oplossing en wordt als veilig beschouwd. Het heeft weinig bijwerkingen en effectief zolang het wordt genomen. Wanneer de behandeling wordt gestopt, de ALT-niveaus rebound. Een belangrijk nadeel van de behandeling is dat na vier jaar, 60 procent van de hepatitis B-patiënten ontwikkelen lamivudine-resistent hepatitis B.

Artsen
vaak wisselt patiënten bij wie een lamivudine-resistente hepatitis B te adefovir, waar de virale gevechten heeft mogelijkheid maar geen weerstand problemen.

Entecavir
lijkt te werken, zelfs in een langere, duurzame mode wanneer patiënten stoppen met het innemen van de drug. Resistentie kan ontwikkelen, meestal wanneer een patiënt lamivudine resistentie al heeft ontwikkeld.

Telbivudine
, een nieuwere geneesmiddel goedgekeurd in 2006, heeft aangetoond groter vermogen om ALT-niveaus te verlagen en om de viral load dan de andere behandelingen die momenteel goedgekeurd verlagen. Het heeft ook geen bekende significante bijwerkingen of virale resistentie.

Tenofovir
werd goedgekeurd in 2008 en al eerder is gebruikt om HIV te behandelen. Het wordt genomen als een dagelijkse tablet van 300 mg.

Sommige nieuwere drugs zijn in klinische studies en tonen belofte, waaronder emtricitabine en clevudine.
Levertransplantatie

Levertransplantatie is de enige behandeling of hoop voor eindstadium leverziekte. Er is een kans op herhaling van hepatitis B van 80 procent en een een-jaars overlevingskans van slechts 50 procent. Echter, wanneer ze behandeld worden met hepatitis B immunoglobuline HBIG of antivirale medicatie zoals lamivudin, e ontvangers van de levertransplantatie hebben slechts een 30 procent herhaling van hepatitis B en een gelijkaardige boost in de overlevingskans.