Wat zijn röntgenfilmcassettes?

Radiografische cassettes zijn de plastic covers die röntgenfilm houden. Vanaf ongeveer 1948 de cassette werd getweaked en verbeterd om de beste combinatie van absorptie tijd te vinden, en het duidelijkste vastgelegde beelden. In de vroegste dagen iemand zou blijven blootgesteld aan X-stralen voor 11 minuten, maar nu duurt enkele milliseconden, die ongeveer 2 procent van de totale blootstellingstijd van voor. Proces
röntgenfilm kan elk deel van het lichaam die veilig is bij X-ray blootstelling vast te leggen.

De cassette is een dun rechthoekig prisma-vormige container die opent als een boek. In het centrum, wordt de röntgenfilm geplaatst en het boek is gesloten. De houder wordt vervolgens onder het gedeelte van het lichaam, bekend als posterior-anterior of PA, zodat de röntgenstraling door het lichaam en het beeld wordt weergegeven op de film geplaatst. Net als het nemen van een foto is het belangrijk om het onderwerp aan zo stil mogelijk en de resulterende foto's zo duidelijk en helder mogelijk te zijn.
Het vastleggen van de afbeelding
X- stralen en foto's maken gebruik van soortgelijke vastleggen van processen.

Het verschil tussen een afbeelding van de röntgenfoto en is het proces van het vastleggen van het beeld. Kortom, ze zijn momenten vastgelegd op de film. Een camera laat licht en brandt dat beeld op de film. De X-ray film werkt hetzelfde, maar de cassette is veel ingewikkelder. Om gratis stralen blokkeren het beeld vervormen uit, de cassette moet meerdere lagen moeten vrij stralen af ​​te leiden van het raken van willekeurige plekken op de film, waardoor vervorming van het resulterende beeld.
Cassette exterieur

Het prisma is typisch 14 mm dik, maar de lengte en breedte zijn afhankelijk van de situatie. Er zijn cassettes en films zo klein als 5 cm bij 7 centimeter, of zo groot als 14 inch met 51 inch. Het frame kan worden gemaakt van aluminium, roestvrij staal, en meer recentelijk koolstofvezel.
Casette interieur

De binnenkant moet de stralen benutten en ervoor te zorgen dat een duidelijke foto wordt genomen van de blootstelling. Dit wordt bereikt door de harmonie van vele lagen. Er is een eerste raster dat de stralen absorbeert en gebouwd om vrij stralen die de helderheid van het beeld zou verstoren afbuigen. Onder dat is een fluorescerend versterkingsscherm, en een emulsie-laag, voordat ze uiteindelijk de film basis. Dit is de structuur aan beide zijden van het "boek" het ontwerp van de cassette.