Wat zijn de vier soorten lipoproteïnen?

Na lipiden worden verteerd, worden ze vervoerd door lipoproteïnen door het hele lichaam, het leveren van cellen met vetten die ze nodig hebben voor het uitvoeren van activiteiten ter bevordering van de normale groei, de voortplanting en de celfunctie. Er zijn vier verschillende lipoproteïnen, elk met een specifieke "job" te doen. Chylomicronen

Chylomicronen
zijn de grootste en meest dichte lipoproteïne. Chylomicronen voert het lymfestelsel en reizen door het lichaam afbreken en kleiner in triglyceriden worden losgemaakt van de chylomicronen en verspreid cellen en vet sites. De meeste materie chylomicronen gebruikt tijdens dit proces, en de overblijvende materie in de chylomicronen terug naar de lever en wordt gerecycled of meer triglyceride wordt ingevoegd in een ander lipoprotein.
Laag-dichtheid lipoproteïnen

Zeer low-density lipoproteïnen (VLDL) reizen door het hele lichaam. VLDLs een kleinere hoeveelheid vet eiwit in het begin, met meer eiwit dan vet. Echter, aangezien zij door het lichaam en geven stof, de concentratie van cholesterol aan eiwit toe, en zij worden hoofdzakelijk low-density lipoproteïnen (LDL) zodra ze verhogen de concentratie van vet eiwit voldoende.


Low-density lipoproteïne

Low-density lipoproteïnen
, of LDL, cholesterol transport naar cel cholesterol voorraad aan te vullen. LDL's worden gelyseerd in de lever en uitgescheiden in de gal en het darmstelsel voor afval. Teveel LDL in het bloed kunnen breken en vrij cholesterol in de bloedstroom, waardoor plaquing van de slagaders. Een hoge verhouding van HDL naar LDL is meer dan 4 tot 1, terwijl een normale verhouding is ongeveer 3 tot 1.
Hoge-dichtheid lipoproteïnen

High-density lipoproteïnen
(HDL) vervoer overtollige cholesterol uit de bloedbaan en breng het naar de lever, waar het wordt vernietigd of gerecycled. HDL wordt gezien als "gezond" lipoproteïnen wegens hun "job" van clearing cholesterol uit de bloedbaan.
Lipoproteïne Structuur

Een typisch lipoproteïne bevat cholesterol en triglyceriden op de binnenkant, omringd door fosfolipiden, met eiwitten die de buitenwereld.