Wat zijn de verschillende soorten van meningitis?

Meningitis verwijst naar de ontsteking van de vliezen die de hersenen en het ruggenmerg omringen, genaamd de hersenvliezen. Deze ontsteking is een gevolg van een infectie die zich verspreidt door het bloed en in de vloeistof rond de hersenen en het ruggenmerg. Leeftijd is geen factor in de ontwikkeling van meningitis, die zeer besmettelijk. Meningitis kan worden veroorzaakt door virussen, bacteriën, schimmels of andere organismen. Er zijn verschillende soorten meningitis, met verschillende behandelingen en verschillende ernst. Virale meningitis

Virale meningitis
wordt veroorzaakt door enterovirussen die verspreid door contact met speeksel, slijm of ontlasting. Enterovirussen vermenigvuldigen in het spijsverteringskanaal en vervolgens verspreid door het lichaam. Dit is een veel voorkomende vorm van meningitis en is gewoonlijk niet zo ernstig als andere rassen. Meningitis kan ontwikkelen tegen infecties, of na ziektes zoals mazelen of waterpokken, en complicaties van de bof.
Bacteriële Meningitis

Bacteriële meningitis
kunnen zeer ernstig zijn en kan leiden tot hersenbeschadiging, gehoorverlies en andere handicaps als de zaak wordt gevorderd en is niet snel behandeld wordt. Veel overlevenden van bacteriële meningitis hebben op lange termijn complicaties, zoals verlamming of epileptische aanvallen. Bacteriële meningitis wordt verspreid door de keel en luchtwegen secreties, vooral ontslag uit de neus of keel van iemand die besmet is. Zelfs na de start van antibiotica, kan bacteriële meningitis nog verspreid worden gedurende 24 uur.
Fungal Meningitis

Schimmel meningitis
komt het meest voor bij mensen met een verzwakt immuunsysteem systemen, zoals die lijden aan AIDS of leukemie. Fungale meningitis veroorzaakt door in de lucht gistcellen ingeademd. Symptomen zijn onder meer hoofdpijn, wazig zien, verwardheid, vermoeidheid en een stijve nek. Voorkomende complicaties van schimmel meningitis zijn uitdroging, hersenbeschadiging en gehoorverlies. Het kan fataal zijn. Methoden van behandeling omvatten anti-schimmel medicijnen, pijnstillers, anti-misselijkheid medicatie en koorts verloopstukken. Ziekenhuisopname is meestal nodig omdat IV therapie is vaak nodig.
Amoebic Meningitis

Amoebic meningitis
, hoewel zeldzaam, vaak leidt tot de dood. Deze infectie wordt meestal veroorzaakt door een amoebe die in stilstaand of geothermische zwembaden van het water leven. Amoeben meningitis wordt aangegaan wanneer een persoon dompelt zijn hoofd in het water en de amoebe, een klein organisme, gaat de neus van de persoon. Unlike virale, bacteriële en fungale meningitis, kan amoebe meningitis niet doorgegeven van persoon tot persoon. Symptomen hebben meestal drie tot zeven dagen na het verschijnen van een geothermische zwembad. In de vroege stadia van de infectie, de symptomen van meningitis amoeben omvatten hoofdpijn, koorts en braken.
Testen voor Meningitis

Virale en bacteriële meningitis
kan veroorzaken gelijkaardige symptomen, waardoor moeilijk te diagnosticeren zonder tests. De diagnose van meningitis wordt gedaan door middel van een lumbaalpunctie, ook wel bekend als een lumbaalpunctie. In deze test wordt een arts een naald om monsters van fluïdum rond de ruggengraat en hersenen voegen. Een cultuur wordt uitgevoerd om te zien of organismen aanwezig die ervoor zorgen dat de ziekte zijn. Momenteel duurt het enkele dagen om de resultaten te krijgen van een spinale vloeistof cultuur. Andere tests worden uitgevoerd op de spinale vloeistof om het organisme dat de infectie veroorzaakt diagnosticeren. Diagnostische tests omvatten ook een CT-of MRI om te bepalen of het hersenweefsel is gezwollen en om te zien of er sprake is van schade aan de hersenen, een urinetest om te zien of er een infectie van de urinewegen; longfoto en bloed cultuur te controleren op infecties ;. evenals een biopsie of een huiduitslag aanwezig is
Statistieken over Meningitis

Volgens de National Meningitis Association, zijn er bijna 3.000 gevallen van meningitis per jaar in de Verenigde Staten alleen. Op basis van statistieken verzameld door de CDC, ongeveer 10 tot 12 procent van de gevallen uiteindelijk op een dodelijke afloop, en 20 procent heeft lange-termijn complicaties, zoals nierziekte, hersenbeschadiging, gehoorverlies of amputatie van ledematen.