Wat zijn de vaccins voor hondsdolheid?

Hondsdolheid is een virale ziekte die zowel wilde als gedomesticeerde dieren, zoals vleermuizen, honden, stinkdieren en wasberen infecteert. Het virus wordt overgedragen via speeksel, en wordt vaak gecontracteerd door beten en krassen. Wanneer de symptomen ontwikkelen, kan het fataal geworden. Er zijn twee soorten van rabiës vaccinaties: zenuwweefsel en HDCV. Nerve Tissue Vaccin

Zenuwweefsel vaccin
wordt gegeven in een reeks van intramusculaire injecties, meestal in de deltaspier van de arm. Zenuwweefsel vaccins zijn gemaakt van inactief virus gekweekt in schapen-of geitenmelk hersenen.
HDCV

Menselijke diploïde cel vaccins (HDCV) ook bestaan ​​uit inactieve virus materiaal, maar zijn geoogst uit humane diploïde cellen. Deze vaccins zijn veruit het meest gebruikt in Noord-Amerika en Europa.
Voors en tegens

Zenuwweefsel vaccins
zijn de meer primitieve van de twee typen . Ze hebben een lagere effectiviteit tarief, meer bijwerkingen en moet vaker worden toegediend. Echter, ze zijn veel goedkoper te beheren dan HDVC, en daarom zijn meer praktisch in ontwikkelingslanden met hoge tarieven van hondsdolheid blootstelling.
Gebruikt voor Post-Exposure

Hondsdolheid
vaccinaties worden gebruikt rabiës infectie van toekomstige blootstelling en de ontwikkeling van symptomen na infectie. Besmette personen moet eerst een dosis van rabiës immunoglobuline, dat een bloedproduct voor onmiddellijke immunal bescherming, gevolgd door een reeks van vaccinatie shots te nemen.
DNA Vaccins

Wetenschappers zijn het ontwikkelen van DNA-vaccins, die alleen DNA-strengen in plaats van inclusief bijkomende vervoerder virussen of eiwitten te gebruiken. Deze vaccinaties zijn zeer effectief en goedkoop gebleken tijdens dierproeven, maar een menselijk vaccin is nog niet beschikbaar.