Wat zijn de functies van astaxanthine?

Astaxanthine is een carotenoïde, dat is een organisch pigment. Het wordt geclassificeerd als een xanthophyll, de klasse van gele pigmenten. Dit maakt het vergelijkbaar met de meer algemeen bekende beta-caroteen, maar toch structureel verschilt. Ook vertoont verschillende chemische en biologische eigenschappen, die onderzoekers ertoe om de functie van deze verbinding onderzoeken en bepalen de effecten van verschillende omstandigheden. Bronnen

Astaxanthine is een natuurlijk voorkomende rode pigment in verschillende micro-organismen en organismen. Het wordt gevonden in sommige microalgen, waaronder Haematococcus pulvialis. Het wordt ook gevonden in sommige gist, waaronder Xanthophyllomyces dendrorhous. Astaxanthine wordt gevonden in krill, garnalen, kreeften, zalm, forel en flamingo's. Sinds zoogdieren, waaronder de mens, kan niet synthese (productie) astaxanthine intern, ze moet het opnemen als onderdeel van hun dieet.
Antioxidant

Astaxanthine
vertoont krachtige antioxidant activiteit. Antioxidanten tegen de effecten van oxidatie, het chemische proces waarbij een molecuul of atoom steelt elektronen van andere daarmee de chemische samenstelling van elke veranderen. Oxidatie wordt veroorzaakt exogene (buiten het lichaam) factoren zoals de omgeving en endogene (in het lichaam) factoren zoals metabole processen. Carotenoïden, zoals astaxanthine, fungeren als antioxidanten op verschillende manieren.
Singlet Oxygen

Astaxanthine
in staat is om singlet zuurstof te lessen. Singlet zuurstof, maar niet een vrije radicaal, een paar elektronen die draaien in tegengestelde richtingen. Dit maakt het een zeer reactief en daardoor instabiel, compound. Astaxanthine heeft de mogelijkheid om de energie van het singlet zuurstof op te nemen, ontspannend het om zijn grond (en dus stabiele) staat en vervolgens afvoeren als warmte zonder ooit het veranderen van de eigen chemische structuur.
Free Radicals

vrije radicalen
zijn moleculen die een ongepaard elektron en de meeste zijn zeer reactief en daardoor instabiel. Omdat ze een ongepaard elektron, zullen zij met andere moleculen reageren proberen om een ​​elektron te krijgen, maar deze kunnen lipiden (vetten), proteïnen en DNA beschadigen. Astaxanthine efficiënt kunnen vinden en met deze vrije radicalen reageren terwijl het stabiel blijft.
Immunologische reacties

In dierstudies hebben onderzoekers ontdekt dat astaxanthine heeft de mogelijkheid om het te verbeteren productie van antilichamen. Het kan invloed T-cellen en T-helpercellen en verbetering immunoglobuline niveaus. Onderzoek op dit gebied nog steeds wordt uitgevoerd om te bepalen hoe astaxanthine kan worden gebruikt om verschillende aandoeningen profiteren.
Anti-carcinogene

Studies bij dieren zoals muizen en ratten suggereren astaxanthine die effectief kan zijn bij de preventie van kanker. Wanneer dieren werden gevoed carcinogenen (kankerverwekkende stoffen), samen met astaxanthine was er een verlaagd tarief van kanker dan in die dieren die alleen de kankerverwekkende stoffen. Deze functie van astaxanthine vereist nader onderzoek, maar levert een veelbelovende toekomst.
Voorwaarden

Met de verschillende biologische responsen astaxanthine oproept, zijn er veel omstandigheden die kunnen profiteren van suppletie met astaxanthin.Macular degeneratie en staar, beide meestal veroorzaakt door het proces van het ouder worden, zijn gekoppeld aan de cumulatieve effecten van licht-geïnduceerde oxidatie. Astaxanthine en andere carotenoïden kunnen het risico van zowel conditions.Coronary hartziekte verminderen optreedt als gevolg van atherosclerose, dat is wanneer plaque bouwt in de slagaders. Er wordt aangenomen dat de oxidatie van de low-density lipoprotein (LDL) wat bijdraagt ​​aan atherosclerose. Daarom kan het mogelijk zijn dat antioxidanten zoals astaxanthine kan het risico van coronaire disease.There bewijs dat oxidatieve stress een rol in neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Parkinson en Alzheimer. Er wordt onderzoek gedaan naar de mogelijkheid van anti-oxidanten in het beschermen van zenuwweefsel tegen schade te bepalen.