Wat zijn de drie onderdelen van een vinger Joint?

Elk van de vier vingers in een menselijke hand heeft drie gewrichten. De hand bevat 27 botten, waarvan acht in de pols. De middenhandsbeentje botten, die deel uitmaken van de palm, omvatten vijf botten. De vijf vingers en duim tellen voor de resterende 14 botten. Vingergewrichten hebben verschillende namen. De hand hecht aan de arm van het polsgewricht, of carpus. Carpometacarpale Joint

Elke vinger hecht aan de handpalm of middenhandsbeentje van zijn carpometacarpale gewricht, of knokkel. De vingers kunnen de vingers te buigen. De knokkels of CMC gewrichten van de vingers zijn genummerd voor de vingers. Je begint het nummer benoemen met de eerste vinger naast de duim. Deze vinger hecht aan de kant van de eerste CMC gewricht. De vierde CMC gewricht verbindt de vierde vinger, of pink. De CMC van de duim is duidelijk verschillend van de CMC van de vier vingers.
Interfalangeale Gewrichten

Fingers
zijn vingerkootjes. Vingerkootjes hebben drie secties, de proximale kootje, het midden of intermediaire kootje, en de distale falanx. Het proximale kootje (eerste segment van de vinger) verbindt met de kant van de CMC gewricht. Aan de top van de proximale falanx het proximale interfalangeale gewricht. Deze gezamenlijke verbindt de proximale kootje bot naar het midden kootje bot. Elk van deze verbindingen is genoemd naar het aantal van de vinger. Bijvoorbeeld, de eerste vinger naast de duim heeft de eerste proximale interfalangeale gewricht. De tweede vinger aan de kant heeft de tweede proximale interfalangeale gewricht, en ga zo maar door.
Midden Falange

Het middensegment van de vinger wordt de middelste heet kootje. Elke middelste phlanage wordt formeel benoemd door het nummer van de vinger, een tot vier. De middelste kootje heeft twee gewrichten op. Aan de basis of ondereinde van het middelste kootje het proximale interfalangeale gewricht. Bovenaan het middelste kootje is het distale interfalangeale gewricht. Het distale interfalangeale gewricht verbindt de top van de middelste kootje het distale falanx.
Distale en proximale

De distale en proximale interfalangeale gewrichten zijn vergelijkbaar in ontwerp. Distale gewrichten zijn kleiner dan proximale gewrichten, maar werken op dezelfde manier. De pezen, ligamenten en neuronen verbonden aan de vingergewrichten verbinden in een uitgebreid systeem gaan door de hand en pols naar de armen. De beweging van deze gewrichten gebeurt door middel van het commando van de spieren, pezen en ligamenten van het lichaam. De gewrichten zijn ontworpen om uitsluitend te werken op bevel van de spieren van de hand.
Gelijkenissen en verschillen

De interfalangeale en metacarpale gewrichten zijn beide in staat om buigen en strekken . Flexie buigt. Hiermee kunt u uw vingers zetten naar beneden en weg van de palm te begrijpen. Uitbreiding is het rechttrekken van de vingers om ze in een vliegtuig met de handpalm. Bovendien, het metacarpale gewrichten laten een andere beweging die de interfalangeale gewrichten niet. Knuckles of CMC gewrichten toestaan ​​abductie en adductie. Ontvoering is de spreiding van de vingers uit elkaar. Adductie is het brengen van de vingers naar elkaar toe.