Wat zijn de behandelingen voor een overactieve blaas?

Een overactieve blaas is een plotselinge en onvrijwillige samentrekking van de blaasspier. De meest voorkomende symptomen zijn frequente, urgent en oncontroleerbare plassen, en deze aandoening heeft vaak slopende sociale, emotionele en psychologische gevolgen. Er wordt geschat dat een op de 11 volwassenen lijdt aan een overactieve blaas, hoewel de aandoening komt het meest voor bij ouderen. Hoewel de ouderen het meest getroffen, wordt deze niet als een normaal onderdeel van het ouder worden, en het kan worden behandeld. Medicijnen

Er zijn twee belangrijke medicijnen (Oxybutynin en Telterodine) dat een overactieve blaas te behandelen door het ontspannen van de onwillekeurige spieren die de samentrekkingen van de blaas. Sommige artsen hebben ook geëxperimenteerd met Botox om overactieve blaas spieren verlammen (zie bronnen). Oestrogeen wordt ook beschouwd nuttig als aanvullende behandeling bij postmenopauzale vrouwen
Kegel oefeningen

Kegel oefeningen
zijn de meest bekende behandeling voor urine-incontinentie. Echter, er zijn andere methoden die alleen of in combinatie met Kegel oefeningen kunnen worden gebruikt (zie bronnen).
Andere therapieën

Biofeedback
de bewustwording van de bekkenbodemspieren. Vaginale krachttraining versterkt de vaginale wand door het houden van kleine gewichten in de vagina. Bekkenbodem elektrische stimulatie maakt gebruik van licht schokken tot spiercontractie te stimuleren.
Gedrag Wijziging

Blaastraining
wordt gebruikt om mensen te leren om de drang om te plassen weerstaan. Toiletbezoek hulp leert mensen om routines en programma's rond plassen en preventieve plassen te creëren om lekken te voorkomen.
Barrier Bescherming

Pads en volwassen luiers
voorkomen dat de urine in contact komt met kleding . Ze laten ook de drager meer flexibiliteit en bewegingsvrijheid, en zijn een nuttig instrument in combinatie met medische, mechanische en gedragstherapieën.