Wat zijn de behandelingen voor Schouder subluxatie?

Een schouder die niet stabiel is verwijst naar een schoudergewricht waar de bal van het gewricht is los in het stopcontact en dia rond in het gewricht, waardoor soms pijn en kreupelheid. Schouder instabiliteit leidt over het algemeen tot een schouder subluxatie of een gedeeltelijke ontwrichting van het schoudergewricht. Schouder subluxaties worden meestal veroorzaakt door verwonding, zoals auto-ongelukken en atletische verwondingen, of van herhaalde draaibewegingen van de arm. Symptomen van een Schouder subluxatie

Symptomen van een schouder subluxatie
omvatten meestal intermittant pijn, verlies van de volledige mobiliteit van de aangedane arm, tintelingen en gevoelloosheid.
Behandelingen

Mensen
die nog niet eerder hebben meegemaakt een subluxatie en worden relatief snel behandeld na het begin van de symptomen kan alleen een licht kalmerend middel en manuele vervanging van het opperarmbeen.

Als de subluxatie ernstig is, of is chronisch terugkerende, een chirurgische ingreep is meestal de aanbevolen actie.
Chirurgie

In een subluxatie operatie, verschillende benaderingen kunnen worden genomen. De meest voorkomende is de gezamenlijke stabiliseren door "vaststelling" van de bal van de schouder in de bus door het toevoegen van de stabiliteit in de vorm van schroeven en hechtingen. Deze behandeling is bedoeld om de gezamenlijke ondersteunen, terwijl fysieke therapie wordt gebruikt om de spieren te versterken.
Na Behandeling Care

In elk van deze gevallen zal de patiënt worden verwacht zich te onthouden van het gebruik van de aangedane arm en ondergaan een aantal weken of maanden van fysiotherapie daarna, gericht op het versterken van de spieren die het gewricht omringen in een poging om een ​​herhaling te voorkomen.
Prognose

Het slagingspercentage van de behandeling varieert, afhankelijk van de ernst van de aandoening, de werkwijze voor het verminderen van subluxatie, en de medische voorgeschiedenis van de patiënt. Een manuele vervanging van het gewricht heeft de hoogste incidentie van recidief, terwijl een chirurgisch herstelde gezamenlijke blijft over het algemeen stabiel voor een aanzienlijke hoeveelheid tijd na de operatie.