Wat is het verschil tussen ernstige en milde depressieve stoornis?

Depressieve stoornis is een algemene term die wordt gebruikt in de geestelijke gezondheidszorg industrie om verschillende vormen van klinische depressie omvatten. Soms ook wel unipolaire depressie of unipolaire stoornis, zowel ernstige en milde vormen van depressieve stoornis hebben bepaalde kenmerken en symptomen die zorgverleners gebruiken om te bepalen hoe het best om de aandoening te behandelen. De symptomen variëren van een beetje down voelt om zelfdestructieve gewoonten en zelfs zelfmoord. Behandeling opties omvatten het adviseren, medicijnen, elektroconvulsietherapie therapie en lichaamsbeweging. Geschiedenis

Het was 1980 toen een depressieve stoornis voor het eerst werd opgenomen in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-III) diagnostische gids. Zowel ernstige en milde vormen werden onmiddellijk opgenomen, met specifieke indeling van de symptomen voor de diagnose.
Symptomen van Depressieve stoornis

Als een patiënt vertoont ten minste vier van de volgende symptomen, dan is ernstige depressieve stoornis moeten worden overwogen voor diagnose: slaapstoornissen, zoals slapeloosheid of hypersomnia; verminderde plezier of interesse in activiteiten en onderwerpen die interessant zijn voor de patiënt wanneer ze niet lijden aan MDD, schuld en zelfverwijt; energieverlies en vermoeidheid , concentratieproblemen, verlies van eetlust of verhoging; psychomotorische veranderingen, zoals plotselinge vertraging of agitatie;. en suïcidale gedachten of pogingen
Milde Depressieve stoornis

haar mildste vormen, patiënten zijn gewoon in het algemeen verdrietig of ongeïnteresseerd. Patiënten melden gevoel "blah" en zijn niet geïnteresseerd of opgewonden door wat dan ook. Ze kunnen al dan niet interesse in voedsel en eten te verliezen, en de neiging om hopeloos, hulpeloos of onverschillig tegenover de mensen en activiteiten in hun leven voelen.
Ernstige Depressieve stoornis

Patiënten die lijden aan een ernstige depressieve stoornis kan bezighouden met zelfdestructief gedrag, zoals zichzelf snijden, of deelnemen aan risicovolle activiteiten of wonen een gevaarlijke levensstijl met geen tekenen van zelfbehoud. Net als in de milde vorm van deze aandoening, ze gewoon niet geïnteresseerd zijn of niet schelen of ze leven of sterven. Psychologen speculeren dat ze gewoon op zoek zijn naar een hoog of laag gevoel bij depressie "grijze wast" emoties en gevoelens. In zijn meest ernstige vorm, kan MDD patiënten zijn suïcidaal of gewelddadig jegens anderen.
Behandeling van ernstige & Mild Depressieve stoornis

Vóór de behandeling MDD, psychiaters meestal doe een laboratorium workup dat de patiënt niet echt lijdt aan een conditie als een vitaminegebrek of andere aandoening die dezelfde symptomen heeft. Zodra de diagnose, patiënten algemeen gegeven antidepressiva en nauw gecontroleerd op veranderingen in symptomen. In het Verenigd Koninkrijk, artsen meestal voorschrijven 20 minuten per dag aan lichaamsbeweging, aangezien oefening stimuleert de afgifte van stemmingsveranderende neurochemicaliën. ECT, elektroconvulsietherapie (shock behandeling), kan gebruikt worden in extreme gevallen, zoals kan TMT, wat inhoudt magnetisch beïnvloeden hersengolven. Beschermende ziekenhuisopname is het laatste redmiddel bij de behandeling van therapieresistente ernstige depressieve stoornis.