Wat is de geschiedenis van depressie?

Het concept van een psychische aandoening is in de loop der eeuwen, met input en classificaties voorzien van een aantal verschillende gebieden. Omdat depressie en soortgelijke omstandigheden moeilijk te classificeren waren, werden ze vaak in een adem genoemd in een enkele categorie van onderzoek. Doorheen dit evolutionaire proces, religie, cultuur, politiek en wetenschap speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van ons begrip van depressie. Religieuze Invloeden

In oude beschavingen, werden verschijnselen die niet kon worden verklaard door de zintuigen beschouwd als het resultaat van bovennatuurlijke krachten. Mensen die ongewoon gedrag of ongewone stemmingsstaten tentoongesteld werden verondersteld te worden bezeten door demonen. Deze religieuze oriëntatie bleef gedurende het tijdperk voor Christus en voor enkele eeuwen daarna. Van ongeveer 460 voor Christus tot 43 voor Christus, filosofen zoals Hippocrates, Plato, Aristoteles en Cicero dacht lichamelijke aandoeningen, veroorzaakt depressie. Maar velen nog steeds geloven in de invloed van de mystiek koninkrijk.
Holistische Perspectives

Van 30 tot 90 na Christus, de filosoof Arateus was de eerste om psychische stoornissen te verklaren als de gevolg van een holistische onbalans in het lichaam en geest. Arateus was ook de eerste om te wijzen op het bestaan ​​van persoonlijkheden en gemoedstoestanden. Tegen de vierde eeuw na Christus, had het christendom zich gevestigd als een prominente kracht binnen het Romeinse Rijk. Daarmee kwam het opnieuw ontstaan ​​van geloof in het bovennatuurlijke als oorzaak voor het ontstaan ​​van geestesziekten in de samenleving. Deze lijn van denken voortgezet in de Middeleeuwen.
The Age of Reason

Door de 17de eeuw, maatschappelijke attitudes hadden meer verfijnde en opener geworden. Gedurende deze tijd, bekend als het tijdperk van de rede en waarneming, de filosoof Robert Burton auteur van een boek met de titel 'Anatomie van Melancholie. " Melancholie was de term die gebruikt wordt om depressie te beschrijven. Burton onderzocht psychische stoornissen in detail, over vraagstukken van armoede, isolement en angst als factoren die bijdragen aan het ontstaan ​​van depressie.
The Age of Science

ontdekkingen binnen de werelden van wetenschap en geneeskunde toegenomen, begonnen wetenschappers een kijkje op geestesziekten in termen van wat de rol van het lichaam gespeeld te nemen. Door de 19de eeuw, wetenschapper Wilhelm Griesinger was een van de eerste om een ​​depressie te zien als gevolg van een ziekte in de hersenen. Griesinger bekeken op het gebied van neuropathologie en psychiatrie als een en dezelfde en zo de weg geëffend voor psychoanalytische benadering van Sigmund Freud.
Psychotherapie's Beginning

De komst van de psychoanalyse markeerde de begin van hoe de depressie wordt gezien en vandaag behandeld. Freuds theorie, gebaseerd op principes uit de neurofysiologie en psychologie, bleek tijdens het begin van de 20e eeuw en duurde tot ver in de jaren 1970. Freud was de eerste om de patiënt te behandelen als een individu en gebruikt een motiverende aanpak, genaamd psychotherapie, om zijn patiënten te behandelen. Vandaag, biochemische en genetische factoren zijn nader bestudeerd, en psychotherapie en medicatie zijn de behandelmethoden meest gebruikte.