Warning Signs van Cutting

De term "snijden" beschrijft de praktijk van opzettelijke zelfbeschadiging of verminking. Snijden kan, of kan niet, aangeven diepere psychische nood, zoals depressie, eetstoornissen of angst. Ongeveer 20 procent van de tieners zullen experimenteren met het snijden voor een korte periode en te stoppen, terwijl anderen zullen deze zelf-misbruik voort te zetten. Het exacte aantal snijden slachtoffers blijft onbekend, maar experts van Mental Health America voorspellen dat 1 procent van de bevolking lijdt aan een zekere mate van self-cutting. Definitieve Cut Patronen

De patronen van opzettelijke en emotionele snijden
afwijken van de schrammen en wondjes typerend voor het sporten of het werken met zware machines. Indicatoren van deze methodische zelfbeschadiging omvatten rechte, patroon plakken, vergelijkbaar met tuig op een ladder. Sommige individuen gesneden deprecating woorden in hun huid als "slecht" of "lelijk" om negatieve gevoelens die ze hebben over zichzelf te uiten.
Afdekken Armen en Benen

Typische snijden locaties zijn onderarmen, bovenarmen en bovenbenen. De persoon kan aandringen op het dragen van lange kleding om deze gebieden te bestrijken, zelfs bij extreem warm weer. Afhankelijk van de lengte en de ernst van haar snijden, kan de persoon die extreme bezorgdheid uiten over het veranderen in het bijzijn van anderen of naar artsen.
Abrupte Gedrag Wijzigingen

De meeste episoden van het snijden te volgen specifiek, hoewel potentieel frequente, incidenten van overstuur of stress. Uitgehaald emotioneel of extreme terugtrekking kan ook gepaard gaan snijden afleveringen. Onderliggende psychische of emotionele problemen kunnen ook bijdragen niet alleen om de handeling van het snijden, maar om te grillig, agressief of moeilijk gedrag.
Terughoudendheid om

Personen
die zichzelf snijden Communiceer vaak zo doen om onderdrukte woede en verdriet te verlichten. Terwijl psychiatrische en persoonlijkheid problemen kan goed zijn voor een aantal van deze gevoelens, Mental Health America meldt dat zo hoog als 90 procent van het snijden slachtoffers wonen of zijn opgegroeid in een omgeving die ontmoedigd of genegeerd uitingen van woede en verdriet.