Waarom heeft Wilhelm Rontgen Ontdek de X-Ray?

De meeste mensen kennen de term "X-ray" als het beeld een arts neemt van een bot wanneer hij vermoedt een pauze of een fractuur. In feite, een X-ray is eigenlijk de straling gebruikt voor het vastleggen van dat beeld mogelijk. Door het projecteren van een stroom van speciale hoog-energetische fotonen op een gebied, wordt en het beeld gegenereerd. Elk element heeft zijn eigen X-straal die differentiatie tussen de huid, spieren en botten mogelijk maakt. Deze X-stralen werden bij toeval ontdekt door een Duits natuurkundige die in zijn laboratorium laat een nacht. De Discovery

Duitse natuurkundige Wilhelm Röntgen was de eerste om systematisch bestuderen van de X-ray in 1895. Hij was aanvankelijk geïnteresseerd in experimenten gebruik Crookes buizen die ionisatie gebruikt om vrije elektronen. Hij was zo gefascineerd dat hij verbleef laat een nacht werken aan een experiment lang na zijn assistenten naar huis was gegaan. Het was de unieke combinatie van de donkere omgeving en een scherm van fluorescerend materiaal achtergelaten op een tafel een paar meter afstand, dat de bekende groene gloed van straling op de tafel in de voorkant van het apparaat geproduceerd. Rontgen was verbaasd en herhaalde het experiment vele malen om zijn bevindingen te bevestigen. Hij noemde de straling "X-stralen" bij gebrek aan een betere omschrijving. Voor de jaren na hun ontdekking, werden ze Rontgen stralen genoemd in zijn eer.
Progression

Zodra de eigenschappen van de Crookes buizen duidelijk werd, speciale buizen met koude kathode bekend als de Crookes X-ray buizen werden gemaakt en gebruikt tot 1920. Deze buizen waren zeer onbetrouwbaar en moeilijk te controleren, maar het nut ervan was onmiskenbaar. Het was geen verrassing dat een groot aantal wetenschappers verder gewerkt aan het verbeteren van het vermogen van de x-ray, zelfs terwijl de Crookes buizen werden nog steeds gebruikt.
Advancement
p Met de uitvinding van de thermionische diode klep door John Ambrose Fleming in 1904, een ander type beeldbuis --- zogenaamde hete kathode --- werd aangebracht op de X-ray concept. Deze hete buizen toegestane stroom blijven vloeien in een vacuum waarbij het controleniveau toegenomen. Deze buizen vervangen de Crookes buizen rond 1920. In 1917 werd Karel Barkla bekroond met de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor zijn bijdragen aan de X-ray. Hij ontdekte dat elk element had een karakteristiek X-ray, en deze stralen kunnen worden verstrooid gassen. Voortgezet onderzoek door extra wetenschappers bewezen dat de straling verder kan worden afgebogen door kristallen. Dit onderzoek leidde tot de oprichting van de Coolidge buis die een continue productie van X-stralen toegestaan. De Coolidge buis wordt nog steeds gebruikt vandaag de dag, het aanbieden van een duidelijk en betrouwbaar beeld.