Waar komt asbest vandaan?

Als gevolg van de prevalentie van asbest in de hele wereld, is het gebruikelijk om te leven in en rond gebouwen en materialen die asbest bevatten, riskeren blootstelling hoog niveau om de dodelijke stof. Maar waar komt asbest vandaan? Wordt geproduceerd, geteeld of anderszins geoogst? Time Frame

Van maal zo vroeg als de oude Griekse beschaving, asbest was een bekende stof. In dat vroege tijdstip werd opgemerkt dat degenen die regelmatig gewerkt met asbest ontwikkeld longschade als gevolg. De Perzen geloofden dat asbest was de vacht van een nooit eerder gezien dier genaamd samandar dat in het midden van het vuur leefde, waardoor het materiaal zijn brandwerende eigenschappen.
Geschiedenis

Tijdens de meer recente industriële revolutie, werd asbest veel gebruikt om kleding, kleurpotloden, lijm, tegels, remblokken te maken en het vaak geserveerd als isolatie in woningen en kantoorgebouwen. In de vroege jaren 1900, werden de vaak dodelijke aandoeningen gerelateerd aan asbest officieel toegekend aan de stof, en de term "asbestose" begon te worden gebruikt om de ziekten die het gevolg zijn van blootstelling aan asbest te beschrijven.

Expert Insight

Asbest
is een natuurlijk voorkomende stof die wordt verkregen uit de bodem door middel van open pit mining. Asbest wordt gewonnen als een rots-achtige erts. Hoewel het komt in verschillende soorten, kleuren en dichtheden, het is gemakkelijk te herkennen door de mijnbouw-proces. Asbest wordt nog steeds ontgonnen in heel veel delen van de wereld in grote, gemoderniseerde open pit mijnen.
Soorten

Asbest
komt vaak in de vorm van chrysotiel (wit asbest), amosiet (bruin asbest) en crocidoliet (blauw asbest), maar de meest voorkomende vorm van asbest is chrysotiel, die goed is voor 90 tot 95% van alle asbest in omloop. Van deze typen, chrysotiel is de enige soort asbest die nog steeds in gebruik.
Theorieën /Speculatie

Asbest
wordt verondersteld te zijn begonnen als eigenlijke rots die was ofwel veranderd door vulkanisch, fysische of chemische processen. Volgens deze populaire wetenschappelijke opvatting, asbest vormen in de grond als vezelachtige minerale silicaten worden blootgesteld aan grote hoeveelheden warmte en samengebonden tot een natuurlijke erts. Door deze processen, wordt de samenstelling van de rotsen veranderd in dat van dicht op elkaar gepakte kristallijne vezels.