Verschillen tussen Freshwater Organismen & Saltwater Organismen

Organismen zijn geëvolueerd en ontwikkeld mechanismen die hen in staat stellen te leven in hun ecosysteem. Het mariene ecosysteem en de zoetwater-ecosysteem zijn beide aquatische ecosystemen. Het belangrijkste verschil tussen de twee is het niveau van het zoutgehalte in het mariene ecosysteem in vergelijking met de zoetwater ecosystemen. De diepte en de reikwijdte van het mariene ecosysteem is ook veel breder dan dat van het zoetwater ecosysteem. Organismen die in deze ecosystemen leven hebben aangepast om te overleven in hun omgeving. Ingestorte Longen

meeste zeedieren
hebben aangepast om te overleven onder het water voor langere tijd. Het niveau van de druk in enorme watermassa's zoals oceanen en zeeën is enorm. Volgens Marinebio.org, het drukniveau stijgt met 14,7 pond per vierkante inch voor elke 33 voet water. De meeste zoetwater organismen niet kunnen overleven op de diepte die mariene organismen kan. Sommigen van hen, zoals zeeolifanten en Weddell zeehonden, hebben aanpassingen die hen in staat stellen om te duiken zo diep 1 mijl in de diepten van de oceaan ontwikkeld. Ze hebben longen dat ze, zodra ze gaan in een steile duik kan instorten.
Blubber

Mariene zoogdieren zoals zeehonden, walvissen en zeekoeien hebben aanpassingen die helpen ontwikkeld ze overleven in het mariene milieu. Het water in het mariene milieu kan zeer koud en deze zoogdieren hebben een lichaamstemperatuur die boven die van het water ze zwemmen inch Een van deze aanpassingen is de ontwikkeling van een beschermende laag vet als "blubber handhaven. " Blubber fungeert als een soort isolator tussen de zoogdieren en het koude water. Zoetwater water zoogdieren hoeft deze aanpassing niet, omdat het niet nodig is. Bijvoorbeeld, zeeotters niet veel lichaamsvet. Zij zijn afhankelijk van een dikke bekleding van bont om hen warm te houden.
Salt

Marine planten en dieren
zijn geëvolueerd om te overleven in het mariene milieu, ondanks de hoog zoutgehalte. De meeste mariene organismen hebben gespecialiseerde processen voor het filteren van het overtollige zout uit hun systemen. Ze hebben zeer geschikt nieren en kieuwen die hen helpen bij het proces van osmoregulatie, dat het procede met osmotische druk op de vloeistof in een organisme. Deze regeling helpt hen bestrijden het teveel verdunning of concentratie van hun lichaamssappen. Dit zelfde proces gaat voor zoetwater dieren, ze moeten osmoregulation gebruiken om hun lichaamssappen voorkomen dat deze te verdund door het overtollige water. Organismen die zich hebben aangepast aan een hoog zoutgehalte bevatten krokodillen. In tegenstelling tot zoetwater alligators, ze liever brakke en zoute wateren.
Tides

Planten en dieren die leven in mariene gebieden met sterke stroming, zoals riviermondingen leven
, hebben aangepast om te leven in dergelijke gebieden. Organismen zoals kokkels hebben sterke schelpen om de actie van de stroming te weerstaan ​​en eb van het getij. Zeepokken en mosselen zijn apparaten ontwikkeld die hen in staat stellen vast te klampen aan rots, hen te beschermen tegen gewassen op zee. Zoetwater en mariene mosselen hebben verschillende kenmerken; zeemosselen sterkere schelpen en ze hebben ook de draad-achtige aanhangsels waarmee ze zich vast aan rotsen

.