Typen herpesvirussen

Herpes virussen behoren tot een virale familie genaamd herpesviridae, genummerd HHV (humaan herpesvirus) 1-8. Deze virussen leiden tot een aantal voorwaarden, waaronder orale herpes, genitale herpes, waterpokken en gordelroos, Epstein-Barr, cytomegalovirus, roseolovirus en sarcoom-geassocieerde herpesvirus Kaposi's. Herpesvirussen delen een aantal gemeenschappelijke kenmerken, zoals het veroorzaken levenslange infecties die niet kan worden genezen, maar ze leiden tot een aantal verschillende effecten die variëren in manifestatie en ernst. Orale herpes

HHV-1, ook bekend als HSV-1 (herpes simplex 1), is het virus dat orale herpes, ook wel bekend als koortslip veroorzaakt, de toestand is soms echter zelden veroorzaakt door HSV-2, het virus dat genitale herpes veroorzaakt.

HSV-1 is
een van de herpes virussen die latent blijft in zenuwcellen en vervolgens zorgt huidsymptomen rond het gebied van de zenuw waarin het sluimerend (het andere type herpes virus blijft sluimeren in cellen van het immuunsysteem). HSV-1 kan worden overgebracht door contact met de huid aangetast door actieve blaren. Volgens de Mayo Clinic, andere routes van overdracht onder sharing items zoals gerechten en lip-verzorgingsproducten. De Mayo Clinic meldt ook dat mensen met een verzwakt immuunsysteem het virus ook na een koortslip hebt gewist kan contract

als bij andere herpes aandoeningen, mensen met HSV-1 ervaring prodroom voordat een uitbraak;. Deze symptomen zijn een brandend , tintelend gevoel of jeuk voordat een koortslip ontwikkelen. Antivirale behandeling voor koortsblaasjes omvat antivirale middelen zoals acyclovir, valacyclovir of famciclovir en zijn het meest effectief wanneer begonnen tijdens deze prodroom. De Mayo Clinic meldt ook het gebruik van topische lidocaïne en benzylalcohol voor de verlichting. Koortslip ook snel op hun eigen verdwijnen, zelfs zonder behandeling.
Genitale herpes

Genitale herpes
wordt veroorzaakt door HHV-2 (HSV-2) en soms, hoewel veel minder vaak, door HSV-1. Zoals HSV-1, HSV-2 latent na infectie in zenuwcellen en veroorzaakt blaren in de huid rond de zenuw waarin het latent.

HSV-2 kunnen worden overgedragen door direct contact met de aangetaste huid met of zonder de aanwezigheid van een uitbraak. Het vermogen van het virus om zich te verspreiden in de afwezigheid van een uitbraak wordt asymptomatische virusuitscheiding. De behandeling van genitale herpes is inclusief antivirale geneesmiddelen, het gebruik van topische middelen wordt niet aanbevolen. Mensen die frequent uitbraken mogen worden gebracht dagelijkse onderdrukkende therapie, die de kans op het ontwikkelen van een uitbraak en het risico van overdracht van het virus op een seksuele partners afneemt. Hoewel het gebruik van condooms wordt aanbevolen om het risico van overdracht of de aanbestedende genitale herpes en andere soa's te verminderen, kan HSV-2 worden overgedragen door huid die niet wordt gedekt door een condoom.
Waterpokken

Waterpokken wordt veroorzaakt door varicella-zoster virus (VZV), ook bekend als HHV-3, hetzelfde virus verantwoordelijk is voor gordelroos wanneer flares later. De eerste besmetting van VZV veroorzaakt waterpokken, nooit gordelroos, ongeacht op welke leeftijd men contracten het virus, alleen de herhaling van VZV leidt tot gordelroos. Zoals HHV-1 en HHV-2, VZV wordt slapend in zenuwcellen.

VZV
is alleen besmettelijk voor mensen die nog niet hebben waterpokken gehad. Het virus wordt gemakkelijk overgedragen via de zweren veroorzaakt of door hoesten en niezen. Er is een effectief vaccin tegen VZV. Volgens de Centers for Disease Control en Prevention (CDC), tussen acht en negen van de 10 mensen die zijn gevaccineerd niet ontwikkelen waterpokken en degenen die ervaring mildere symptomen doen.
Gordelroos en PHN

Een herhaling van VZV leidt tot een aandoening die bekend staat als gordelroos of herpes zoster. Deze voorwaarde is pijnlijker en minder dan jeukende waterpokken, en wordt gekenmerkt door huiduitslag en vaak ernstige pijn na het verloop van de zenuw waarin VZV slapende was. Behandeling van gordelroos is inclusief antivirale geneesmiddelen samen met corticosteroïden om zenuwontsteking en schade te verminderen. Andere behandelingen omvatten het gebruik van pijnstillers, ofwel over-the-counter of verdovende afhankelijk van de ernst van de pijn, en actuele verlichting van Calamine lotion en capsaïcine crème.

Bij sommige mensen, de pijn van gordelroos blijft na de huiduitslag is verdwenen. Dit is een aandoening die bekend staat als postherpetische neuralgie (PHN), en de pijn van deze aandoening is zeer ernstig. Het is behandeld met een verlaagde dosis tricyclische antidepressiva en anti-epileptica, evenals verdovende pijnstillers, voortgezet gebruik van corticosteroïden en andere methoden, zoals elektrode zenuwstimulatie.
Anderen

Herpesvirussen
leiden tot andere, minder bekende aandoeningen, waaronder Epstein-Barr, cytomegalovirus, roseolovirus en Kaposi-sarcoom-geassocieerde herpesvirus. Al deze herpesvirussen raken latent in cellen van het immuunsysteem

Epstein-Barr (HHV-4) is een veel voorkomende virus dat geen symptomen veroorzaakt wanneer gecontracteerd kindertijd,. Echter vaak tot mononucleosis wanneer gecontracteerd door jonge volwassenen. Cytomegalovirus (HHV-5 of CMV) is eveneens vaak voor en veroorzaakt meestal geen symptomen, maar de CDC meldt dat wanneer een zwangere vrouw passeert CMV mee naar haar kind, dat het kind in gevaar is voor aangeboren handicap. CMV kan ook leiden tot slechtziendheid en andere problemen bij HIV-positieve mensen of mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem. HHV-6 en HHV-7 beide leiden tot roseola, die koorts en huiduitslag bij kinderen veroorzaakt. HHV-8, of Kaposi-sarcoom-geassocieerde herpesvirus leidt tot Kaposi-sarcoom, een huidkanker bij mensen met aids en in sommige andere populaties.