Strontium 90 Effecten

Strontium 90 is een isotoop van strontium, een metaal dat van nature op aarde. Een bijproduct van kernsplijting, Strontium 90 werd een wereldwijd gezondheidsprobleem als gevolg van de fall-out van kernproeven in de atmosfeer tijdens de jaren 1950. Hoewel de huidige niveaus van dit radioactieve element in het milieu zijn vrij laag, is er nog een aantal risico van blootstelling aan Strontium 90 van kerncentrales. Geschiedenis

Tijdens de jaren 1950 wetenschappers begonnen het volgen van de radioactieve producten van kernproeven in de Verenigde Staten. De test van een thermonucleaire bom resulteerde in stof en vuil worden besmet door de radioactiviteit die door een dergelijke explosie. De explosie trapte deze stof in de stratosfeer, waar het bleef voor een korte tijd voordat die naar de lagere atmosfeer. Strontium 90 (en andere radioactieve elementen) bereikte toen de aarde in de vorm van regen. Bij de analyse van de gevolgen van een nucleaire explosie, wetenschappers gericht op Strontium 90 vanwege de chemische gelijkenis met calcium. Geen onderscheid tussen calcium en strontium 90, plant nam in het Strontium isotoop van regen en dieren, zoals melkkoeien, at de planten. Als mensen dronken melk, kregen ze een dosis van het Strontium 90, dat de koeien had ingeslikt. Aangezien dit effect duidelijk werd, wetenschappers in de jaren vijftig als chemicus Linus Pauling bezorgdheid geuit over de atmosferische kernproeven die de Verenigde Staten (VS) en de Unie van Socialistische Sovjetrepublieken (USSR) werden elk dirigeren. Fallout, waaronder strontium 90, uit deze tests kan worden gevonden over de hele wereld.
Effecten

Net als planten genieten van Strontium 90 wegens zijn gelijkenis aan calcium, ook het menselijk lichaam absorbeert Strontium 90. Zoals calcium, het de neiging om in botten vast te zitten. Met een halfwaardetijd van 29,1 jaar, Strontium 90 heeft het potentieel om mensen te schaden voor een tijdje, als het vergaat, kan Strontium 90 botkanker of leukemie veroorzaken
Betekenis
.

Aangezien de effecten van Strontium 90 en neerslag in het algemeen doorgedrongen publieke bewustzijn, Amerikaanse en Russische politici waren onder toenemende druk tot het einde van de kernproeven die had geleid tot de aanwezigheid van Strontium 90 in het milieu. In 1963 de VS en de Sovjet-Unie ondertekenden een verdrag over het verbod atmosferische testen van nucleaire wapens. Dit werd aangekondigd als een positief keerpunt in de Koude Oorlog. Als gevolg van het verdrag, hebben de niveaus van Strontium 90 gedaald, en het bijbehorende risico van kanker en de ziekte van Strontium 90 is afgenomen.
Waarschuwing

Hoewel de meeste landen zich houden aan het verbod op kernproeven in de atmosfeer, is er nog steeds een risico van blootstelling van kerncentrales. Wetenschappers hebben ontdekt dat mensen die wonen in de nabijheid van kerncentrales te testen positief voor de aanwezigheid van Strontium 90 in hun tanden en botten. Meer serieus, kan een ongeluk, zoals de 1986 evenement in de kerncentrale in Tsjernobyl in de USSR radioactieve elementen zoals strontium 90 in het milieu.
Overwegingen

Wetenschappers
zijn positieve toepassingen voor Strontium 90 gevonden. Het is gebruikt als een tracer in verschillende wetenschappelijke studies, bijvoorbeeld in het onthullen hoe snel bloed stroomt van het hart naar andere delen van het lichaam. Artsen hebben gebruikt Strontium 90 tot oog-en botkanker behandelen. Strontium 90 kan dienen als een stroombron, de warmte van het radioactief verval kan stroom op plaatsen ver van de mens te genereren, bijvoorbeeld, in de navigatie bakens of op weerstations

.