Straling Jodium Behandeling

Radioactief jodium is de meest voorkomende behandeling van hyperthyreoïdie, of een overactieve schildklier. In hyperthyreoïdie, de schildklier produceert te veel T4 en T3 hormonen. Radioactief jodium wordt ingenomen door de patiënt, en de schildklier assimileert dan het radioactief jodium omdat het jodium zou regelmatig. De jodium straalt dan de klier, de productie te vertragen. Radioactief jodium

Radioactief jodium
is ook bekend als radioactief jodium. Het is chemisch identiek aan jodium, zodat de schildklier kan het verschil tussen de beide niet. De radioactieve jodium overtollige energie in de kern echter en dus zal straling uitzenden die invloed hebben op de cellen eromheen. Jodium-131 ​​is het type van jodium regelmatig gebruikt in hyperthyroïdie. Het werd ontdekt in 1930 aan de Universiteit van Californië in Berkeley. Het wordt gebruikt in de nucleaire geneeskunde vanwege de korte halfwaardetijd van ongeveer 8 dagen. Bijvoorbeeld, jood-129 heeft een halfwaardetijd van 15,7 miljoen jaar. Het wordt geproduceerd door de splijting van uranium atomen tijdens de werking van kernreactoren en door plutonium (of uranium) bij de ontploffing van kernwapens, volgens de Environmental Protection Agency Effect.
Radioactief jodium's op hyperthyreoïdie

Als radioactief jodium is opgenomen, de schildklier deze als ware het niet-radioactief jodium. De jodium niet door de schildklier wordt snel geëlimineerd via de urine. Als radioactief jodium blijft in de schildklier, de kern zendt straling, waardoor de productie van schildklierhormoon vertraagt. Een van de gevolgen van radioactief jodium op hyperthyreoïdie is dat de patiënt meestal eindigt met hypothyreoïdie of traag werkende schildklier. Dit resulteert in de patiënt te hoeven synthetische schildklier medicatie te nemen voor de rest van zijn of haar leven.
Behandelingen voor hyperthyreoïdie

Ongeveer 90% van alle patiënten met hyperthyroïdie behandeld met radioactief jodium. Meer dan een miljoen mensen in de Verenigde Staten zijn behandeld met het in de afgelopen 35 jaar. Andere behandelwijzen kunnen middels schildkliermedicijn, die effectief, maar heeft wel bijwerkingen, zoals huiduitslag en soms artritis en een toename van witte bloedcellen of hepatitis. Chirurgie wordt ook gedaan om 80 procent verwijderen tot 90 procent van de schildklier als een behandeling voor hyperthyroïdie. Voor de operatie, is het meestal het eerst nodig om te behandelen met schildklier medicatie of radioactief jodium aan schildklierhormoon niveaus te verlagen.