Stadia van de ziekte van Alzheimer Verwante wijzigingen

De ziekte van Alzheimer is een vorm van dementie die een gestage daling in cognitieve, gedragsmatige en emotionele processen veroorzaakt. Een gefaseerd systeem is ontwikkeld om de progressie te definiëren, maar omdat de lengte van elke fase verschilt van persoon tot persoon. De etappes zijn gewoon richtlijnen om begrip te verbeteren en te vergemakkelijken toekomstige planning. Definitie

Hoe lang elke duurt, is er een gemeenschappelijk patroon van symptomen die overeenkomen met de progressie van zenuwbeschadiging in de hersenen. Het National Institute of Aging voorziet in een algemeen stelsel onderverdeeld in vier fasen: Vroege, mild, matig en ernstig. Een systeem op basis van onderzoek door Barry Reisberg, MD, aan de New York University --- de Functional Assessment Staging schaal --- breekt de symptomen in zeven meer gedetailleerde etappes.
Fase 1 en 2

Stage
1 is de tijd voorafgaand aan de identificatie van de ziekte van Alzheimer (AD). Er is niet genoeg celbeschadiging te resulteren in symptomen en de problemen niet zou tijdens het onderzoek van een arts worden geïdentificeerd.

Fase Pagina 2 wordt beschouwd als zeer milde achteruitgang zijn. Tijdens deze fase van de tekenen zijn er, maar ze zijn niet merkbaar voor een medische professional en waarschijnlijk niet evident om familie. Het meest voorkomende symptoom is basic vergeetachtigheid --- de patiënt niet kan herinneren waar hij de sleutels of niet kan herinneren woorden en namen die worden gebruikt om bekend te zijn.
Fase 3

Stage 3, is het mogelijk AD beginnende diagnosticeren. De borden zijn opgemerkt door vrienden en familie. Ze kunnen ook worden onderscheiden door medische professionals tijdens het testen. In deze fase, de persoon met AD worstelt met een aantal normale dagelijkse taken. Dit kan gezien worden als desorganisatie die voorheen niet bestond. Geheugenverlies breidt uit naar mensen en dingen die geliefd en gewaardeerd zijn.
Fase 4

Dit komt overeen met een milde of een vroeg stadium AD. Op dit punt, de tekortkomingen zijn duidelijk aan medische professionals en familie. Een klassieke test die de patiënt niet wordt terugtellen van 100 door zevens. Er is merkbaar verlies van het geheugen over de recente gebeurtenissen en een duidelijke onvermogen om complexe taken die tweede-aard waren, zoals het brouwen van koffie of de was doen uitvoeren. Om dit te compenseren, de patiënten zich terugtrekt uit moeilijke omstandigheden.
Etappe 5

Dit komt overeen met matige of mid-stage AD, de ziekte veroorzaakt nu meer achteruitgang van de cellen die essentieel zijn te beheersen beweging. Wat hulp bij de activiteiten nodig is. Aanzienlijk verlies van geheugen en cognitieve vaardigheden wordt gezien. Sommige symptomen zijn steeds verward over plaats en tijd, toenemende onvermogen om eenvoudige wiskunde uit te voeren, en het vergeten van elementaire informatie zoals een telefoonnummer thuis.
Stage 6

Stage
6 komt overeen met de matig ernstige of mid-stage AD. Als het geheugen blijft dalen, veranderingen in de persoonlijkheid beginnen, en hulp is nodig met vele dagelijkse activiteiten. De patiënt heeft hulp nodig aankleden en toiletbezoek. Verward over waar ze is, kan ze dwalen en verdwalen, want ze namen en adressen is vergeten. Een moeilijke nieuwe verandering komt in de persoonlijkheid en het gedrag. Ze kunnen zeer verdacht van mensen (inclusief gezinsleden) en waanvoorstellingen geworden. Ze kunnen hallucinaties --- dingen zien of horen die er niet zijn, bijvoorbeeld. Ze kan boos worden als vertelde er niemand is.
Etappe 7

Stage
7 ernstig is of AD laat stadium. Het is de laatste etappe als zenuwceldegeneratie is zo ernstig dat de patiënt verliest het vermogen om te spreken, te bewegen, of reageren op de omgeving. Hij kan niet eten op zijn eigen, hij is incontinent, en terwijl een paar woorden coherent kan zijn, kan hij niet praten. Hij verliest de mogelijkheid om te zitten of lopen zonder steun en uiteindelijk niet kunnen slikken. Tegen het einde, zal hij bedlegerig.