Soorten leukemie bij volwassenen

Leukemie is een bloedkanker oorsprong uit de myeloïde of lymfoïde stamcellen, die leukocyten (witte bloedcellen) en andere cellen in het beenmerg te produceren. Volgens de American Cancer Society, lymfocytische leukemie gaat overproductie van lymfocyten, terwijl myeloïde leukemie gaat overproductie van andere types van leukocyten, zoals monocyten en granulocyten, en soms bloedplaatjes en erytrocyten (rode bloedcellen). Overproductie of een of meer bloedcellen verdringt het beenmerg en dat andere soorten cellen gevormd. Acute versus chronische

Naast celtype, is leukemie geclassificeerd als acuut of chronisch. Acute leukemie heeft een snel begin, en onrijpe cellen (ontploffing) worden snel geproduceerd en vrijgegeven in de bloedbaan. Chronische leukemie ontwikkelt zich langzamer, en sommige cellen kunnen volwassen lijken, maar zijn vaak abnormaal en niet goed functioneren.
Acute myeloïde leukemie

Acute myeloïde (myeloïde) op leukemie wordt een verscheidenheid aan namen, zoals myeloblastische, promyelocytische, monocytaire, granulocytaire en erythroïde, omdat ze voortvloeit uit de myeloïde stamcellen die produceren alle van de bloedcellen, behalve voor lymphoctyes. Chromosomale afwijkingen of genmutaties gevonden worden met een aantal soorten AML. AML is soms een secundaire kanker veroorzaakt door chemotherapie.

AML
verspreidt zich snel door het bloed naar andere organen, zoals de hersenen, lever en milt, resulterend in koorts, infectie, anemie, vergrote inwendige organen, beenmerg pijn , zwakte, en bloeden. Volgens de American Cancer Society, AML komt het meest voor bij volwassenen ouder dan 40 (gemiddelde leeftijd 67). Terwijl de kans op genezing bestaat, is de prognose slecht voor mensen boven de 60 met de dood binnen een jaar na de diagnose vaak voor.
Chronische myeloïde leukemie

Chronische myeloïde (myeloïde) leukemie is meestal gerelateerd aan een specifiek defect op het Philadelphia chromosoom (22). Terwijl het beenmerg produceert een aantal normale cellen, het overproduces onvolwassen (blast) cellen van verschillende typen. CML verspreidt zich langzaam en kan veroorzaken weinig symptomen jarenlang. De American Cancer Society stelt dat celproductie uiteindelijk uitbreidt in het beenmerg in de lange botten en ook in de lever en milt, waardoor deze organen te vergroten. Mensen beginnen te voelen steeds moe en kortademig en kunnen ongemak zoals de organen te vergroten. De dood treedt meestal drie tot vijf jaar na de diagnose.
Acute Lymfatische Leukemie

Acute lymfatische (lymfatische) leukemie
afgeleid van ongecontroleerde overproductie van onrijpe lymfocyten (lymfoblasten) door lymfoïde stamcellen cellen. Het National Cancer Institute meldt dat lymfocyten omvatten B-cellen, T-cellen en natuurlijke killer cellen, die alle cellen die essentieel zijn voor het immuunsysteem. Met ALL, zijn deze cellen niet goed functioneren en de productie van andere noodzakelijke cellen, zoals rode bloedcellen en bloedplaatjes, valpartijen, wat resulteert in een toename van infecties, bloedarmoede, kortademigheid en bloeden. Leukemische cellen verspreid over het hele lichaam veroorzaken vergrote lever en milt en botpijn. De cellen kunnen verspreiden naar de hersenen, waardoor hoofdpijn en misselijkheid en braken. Volwassen ALL is de meest voorkomende in blanke mannen boven de 70 en wordt vaak gerelateerd aan eerdere chemotherapie of genetische aandoeningen, zoals trisomie 21 (Down-syndroom). Prognose is slecht bij volwassenen.
Chronische Lymfatische Leukemie

Chronische lymfatische leukemie
is de meest voorkomende vorm van leukemie en, volgens de National Cancer Institute, komt vooral voor bij volwassenen op middelbare leeftijd of later. CLL is afgeleid vaakst uit de productie van abnormale B-lymfocyten, die langer dan normale cellen leven, maar hebben verminderde functie. Deze cellen beginnen te accumuleren in het bloed. De lymfklieren vergroten als de lymfocyten worden gevangen. Tijd de lever en milt vergroten en bloedarmoede en bloeding kan optreden als de productie van rode bloedcellen en bloedplaatjes vermindert. De verslechtering van het immuunsysteem kan ernstige bacteriële en virale infecties. Overleving varieert van acht tot 12 jaar na de diagnose.