Soorten chelatie

Chelatietherapie die giftige zware metalen of teveel minerale afzettingen met behulp van een synthetische chemische stof ethyleendiaminetetra-azijnzuur verwijdert in het lichaam, is gebruikt om een ​​verscheidenheid aan medische aandoeningen te behandelen. Terwijl chelatietherapie wordt goedgekeurd door de Food and Drug Administration alleen als een behandeling voor lood of zware metalen vergiftiging, kan het worden gebruikt in de behandeling van autisme, hart-en vaatziekten of andere medische problemen. Chelatie wordt meestal intraveneus uitgevoerd, maar kan oraal worden ook. Out-patiënt intraveneuze chelatietherapie

intraveneuze chelatietherapie
wordt vaak uitgevoerd als een poliklinische procedure. Voor patiënten die worden behandeld voor mildere gevallen van vergiftiging met zware metalen, hart-en vaatziekten, of voor autisme, kan de behandeling plaatsvinden of twee keer per week te nemen. Poliklinische Chelatietherapie zal de patiënt die een infusie van EDTA via een ader in de arm te betrekken. Sessies normaal duren twee uur, gedurende welke tijd de patiënt zullen nauwlettend worden gevolgd om er zeker van de bloeddruk, bloedsuikerspiegel, en nieren zijn, zijn doorgaans allemaal functioneren. Ambulante intraveneuze chelatietherapie sessies blijven voor zolang als arts voelt ze worden aangeduid, met ongeveer 20 tot 50 individuele sessies zijn typerend.
Ziekenhuis intraveneuze chelatietherapie

In gevallen van ernstige bloedvergiftiging, intraveneuze chelatietherapie in een ziekenhuis kunnen worden meegedeeld. De hoeveelheid EDTA gebruikte zal verschillen per gewicht van de patiënt. Van 700 tot 3500 mg van EDTA wordt intraveneus toegediend elke 12 uur tot de hoeveelheid giftige stoffen in het bloed tot een veilig niveau. Ziekenhuis Chelatietherapie wordt nauwlettend gevolgd door medische professionals en patiënten vitale functies worden voortdurend beoordeeld.
Mondelinge chelatietherapie

orale chelatietherapie worden vitaminen genomen oraal buiten een medische omgeving. De vitaminen, die kunnen worden gekocht zonder recept, in orale chelatietherapie bevatten normaal cysteïne, N-acetyl-L-cysteïne en EDTA, maar ingrediënten variëren. Omdat de EDTA wordt oraal ingenomen, het lichaam absorbeert minder van de stof dan het geval zou met intraveneuze chelatietherapie behandeling. Orale chelatietherapie is daarom waarschijnlijk minder effectief dan intraveneuze chelatietherapie te zijn.