Soorten Schizoprenia

In 1911, Zwitserse psychiater Eugen Blueler bedacht het woord "schizofrenie" om het onsamenhangende denkproces van individuen getroffen met de ziekte te verklaren. Er zijn verschillende vormen van schizofrenie, allemaal graf in de omstandigheden. Definitie van

Schizofrenie
is een extreme en invaliderende aandoening van de hersenen dat een procent van de Amerikanen beïnvloedt. Hoewel schizofrenie kan een individu teisteren in elk stadium, heeft het de neiging om te verschijnen in de adolescentie of vroege volwassenheid.
Indeling

Duitse arts Emil Kraepelin was een van de eerste om te categoriseren psychische stoornissen zoals schizofrenie in verschillende categorieën. Destijds Kraepelin gebruikte de uitdrukking "dementia praecox" naar die schizofrene symptomen vertoonden beschrijven. Vandaag de dag worden de classificaties voor psychische stoornissen nog steeds bijgewerkt met de Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders -. Vierde editie (DSM-IV) het meest recente classificatiesysteem in de Verenigde Staten

Paranoid en ongeorganiseerd schizofrenie

Paranoïde schizofrenie
is de meest gediagnosticeerde vorm van schizofrenie. Het wordt gekenmerkt door wanen van samenzwering of vervolging. Slachtoffers van deze ziekte voortdurend enge gedachten en auditieve hallucinaties van anderen te bedreigen. Derhalve zijn zij in angst leven of start argumenten met anderen die zij geloven erop uit zijn om ze te schaden. Deze angst drijft hen tot andere mensen of voorwerpen in waanvoorstellingen zelfverdediging.

Aanvallen Hoewel ongeorganiseerd schizofrenie is de meest frequente vorm van schizofrenie, is het de meest gevaarlijke. De ziekte paait onvoorspelbaar gedrag in zijn slachtoffers, die voortkomen uit een disarrayed denkproces. Wanen en hallucinaties weinig betekenis in dit type schizofrenie, maar kan normale functionaliteit ernstig worden aangetast. Het vermogen van het slachtoffer om eenvoudige taken zoals zwemmen verrichten kan worden aangetast. Ze kunnen ook vertonen eigenaardige gedrag, zoals het optreden duizelig en lachen op ongelegen momenten (bijv. op een begrafenis).
Katatonisch, ongedifferentieerde en Residuele schizofrenie

Katatone schizofrenie
is een zeldzame aandoening. De symptomen kunnen variëren van hyperactiviteit (catatonische opwinding) op nauwelijks weergave van de activiteit (katatonische stupor). Toen in katatonische opwinding, het slachtoffer kan intens taken die geen betekenis hebben, zichzelf en anderen eventueel verwonden in het proces uit te voeren. Tijdens een catatonische verdoving, kan hij zitten of staan ​​onbeweeglijk voor langere tijd.

Ongedifferentieerde schizofrenie
wordt gediagnosticeerd alleen wanneer de schizofrene vertoont niet een van de symptomen gezien in andere vormen van schizofrenie. Haar symptomen kunnen heen en weer schuiven, of ze kunnen zeer consistent, het creëren van aarzeling waar het te categoriseren.

Een patiënt ondergaat residuele schizofrenie zal hebben minder klachten dan andere vormen van schizofrenie. Typische symptomen zoals hallucinaties en wanen kunnen nog verschijnen, maar ze zijn meer ingetogen. Tijdens een remissie, zal het individu terug naar zijn normale gezonde toestand. Als hij residuele schizofrenie, kan hij schizofrene symptomen tijdens zijn remissie geven.
Behandeling

Als medicatie wordt gebruikt om de schizofrene behandelen, moet hij eventuele bijwerkingen vermelden hij ervaringen zijn arts zodat de juiste medicatie kan worden toegediend. Door leren alles wat ze kunnen over schizofrenie, kan het slachtoffer en haar familie te leren hoe je conflicten verlagen, ze moeten ook leren over de communautaire middelen tot hun beschikking. Individu, groep of familie therapie, helpt bij het stellen van doelen en het omgaan met dagelijkse stress die wordt geleverd met met de ziekte leven. Personen die lijden aan acute schizofrenie mogelijk moeten worden opgenomen in het ziekenhuis, zodat ze nauwlettend toezicht kunnen ontvangen in een gecontroleerde en therapeutische omgeving.