Soorten Proto-oncogenen

Een proto-oncogen is een normaal gen dat kanker kan veroorzaken als het gen wordt gemuteerd of als regulatie van de expressie ervan misgaat. Genen die als proto-oncogenen worden gevonden in alle cellen en ze meestal een rol spelen in de celcyclus en in celgroei en differentiatie. Mutaties en overexpressie van proto-oncogenen kan leiden tot tumorgroei en metastase. Groeifactoren

Groeifactoren
zijn eiwitmoleculen die receptoren op het celmembraan binden en leiden tot een signalerende cascade die leidt tot verhoogde celdeling en proliferatie. Veel van de genen die coderen voor groeifactoren proto-oncogenen. Normale expressie van deze genen kan worden veroorzaakt door groei of reactie op letsel. Maar als groeifactor genen worden uitgedrukt op abnormaal hoge niveaus die niet kan worden uitgeschakeld, kan kanker veroorzaken. SIS en int-2 zijn voorbeelden van proto-oncogenen die groeifactoren.
Membraanreceptoren

Protein
receptoren op het celmembraan, met name die signalen ontvangt van de groei factoren, kunnen ook worden proto-oncogenen. In normale situaties, reacties receptoreiwitten 'om de groei signalen zijn beperkt en goed geregeld. Als een gen betrokken bij de signalering keten voor een receptoreiwit wordt gemuteerd, zou het receptoreiwit niet reageren op terminatiesignalen en ongecontroleerde groei en ontwikkeling van tumoren kan leiden.
Transcriptiefactoren

Genen die coderen voor transcriptiefactoren
zijn ook vaak proto-oncogenen. Transcriptiefactoren moleculen in de celkern die binden DNA en transcriptie te induceren na ontvangst van een signaal, zoals een hormoon. Als de genen die coderen voor transcriptiefactoren in staat zijn om door te gaan zonder de normale regeling, kunnen zij oncogenen worden, en kanker kan leiden. De MYC genen zijn een voorbeeld van transcriptie factor genen die worden beschouwd proto-oncogenen.
Cyclines

Cyclines
zijn eiwitten die de celcyclus reguleren, samen met cycline-afhankelijke kinasen. Omdat kanker altijd sprake celcyclus verstoringen, zoals ongecontroleerde celdeling niet te stoppen in respons op DNA schade, mutaties in de genen die coderen voor cycline hebben bepaalde potentieel kankerverwekkend. Cycline D1 bijvoorbeeld regelt wanneer de cel zich van de G1 (eerste groei) fase S (DNA-synthese) fase, en het gen voor cycline D1 blijkt vaak gemuteerd in bepaalde vormen van kanker.