Sociale Deviance Theory

Sociale afwijkend gedrag is een sociologische term die ongewenst sociaal gedrag. Door het begrijpen van afwijkend gedrag en hoe het invloed de maatschappij, hebben sociologen theorieën bedoeld om te voorspellen, te verklaren en mogelijk afwijkend gedrag op te lossen ontwikkelde. Functie

sociale deviantie wordt gedefinieerd als elk gedrag dat de sociale normen binnen een cultuur of grotere gemeenschap schendt. Dit gedrag kan strafbaar zijn, maar hoeft niet per se nodig om een ​​wet te kwalificeren overtreden. Strafbare feiten zoals diefstal of geweldpleging zijn voorkomende vormen van sociaal afwijkend gedrag, maar zo zijn incidenteel gedrag, zoals liegen, overmatig drinken of neus plukken. De theorie van de sociale afwijkend gedrag is de basis van de studie van de criminologie en splinters in drie klassen van afwijkend gedrag: conflict, structureel functionalisme en symbolisch interactionisme
Theorieën /Speculatie
Het conflict theorie, geworteld in de theorieën van Karl Marx, ziet afwijkend gedrag als een bijproduct van onderdrukking en de persoonlijke zoektocht naar materieel gewin. Britse socioloog AR Radcliffe-Brown ontwikkelde het structureel-functionalisme theorie, een perspectief op afwijkend gedrag koppelen van de gevestigde sociale structuur aan de individuele ontwikkeling van de geaccepteerde sociale gedrag. Het symbolisch interactionisme theorie wordt beschouwd als een belangrijk perspectief op sociale deviantie gevormd door Duitse socioloog en econoom, Max Weber, en de Amerikaanse filosoof, George H. Mead. De vier theorieën van het symbolisch interactionisme duiden op een subjectieve in plaats van structurele verklaring van afwijkend gedrag. Zij omvatten:. Differentiële associatie, neutralisatie, etikettering en de controle
Differentieel Vereniging Theorie

Amerikaanse socioloog Edwin H. Sutherland wordt gecrediteerd met de theorie van de differentiële associatie . Zijn werk suggereert dat crimineel gedrag wordt geleerd in interactie met andere gestoorden. Door middel van associatie en communicatie met afwijkende persoonlijkheden, kan een individu leren de motieven en de methodes voor criminele activiteiten. De theorie legt de nadruk op de gevolgen van relaties met leeftijdsgenoten op de bepaling toe of van sociaal afwijkend gedrag.
Neutralisatie Theorie

Gresham Sykes en David Matza's theorie van neutralisatie geeft rationalisatie wordt gebruikt als middel om afwijkend gedrag te rechtvaardigen. Door te ontkennen letsel van het delict, zinspeelde op het slachtoffer schuld of provocatie of een beroep op een bestaande superieure relatie voor sympathie, zal een individu proberen om afwijkend gedrag te neutraliseren in een poging om het onrecht aanvaardbaar lijken. Deze theorie geeft aan een individu kan deze tactiek gebruiken om het zelf te distantiëren van emotionele of lichamelijke gevolgen, waardoor het makkelijker om een ​​criminele of ongewenste daad te plegen.
Labeling Theory

Socioloog Harry Becker ontwikkelde de theorie van de etikettering. Labeling studies de ontwikkeling van stereotype en hoe als persoonlijke interpretatie van wat aanvaardbaar is op basis van de rol die een individu is toegewezen door de maatschappij beïnvloedt. Volgens deze theorie, wordt de indeling van afwijkend gedrag gegeven door een groter sociaal netwerk en kunnen onderhevig zijn aan interpretatie van de ene groep naar de volgende. Verder, de theorie beweert dat het gebruik van een label aan een persoon of gedrag te definiëren is mogelijk schadelijk voor iemand die probeert om positief gedrag te ontwikkelen na het plegen van een strafbaar feit.
Regeltechniek

Socioloog Travis Hirshi's controle theorie direct in tegenspraak met het differentiële associatie theorie door het benadrukken van controle als een grotere rol bij de vraag of een individu zal kiezen voor een afwijkende daad te plegen spelen. Hirshi maakt gebruik van de modellen van de zelfbeheersing en het geweten als voorspellers van gedrag. Volgens Hirshi, een persoon die al haar behoeften voldaan zal niet voor kiezen om deel te nemen aan criminele activiteiten, ongeacht de externe invloed van een referentiegroep.