Schildklieraandoeningen

Schildklier hormonen zijn die stoffen gemaakt en vrijgegeven door de schildklier. Ze zijn essentieel voor het leven vanaf de conceptie tot de laatste jaren. Een aantal aandoeningen kan de schildklier. Volgens de Columbia University Medical Center (CUMC), 20 miljoen mensen in de Verenigde Staten behandeld wordt voor een soort van stoornis van de schildklier, en naar schatting twee miljoen Amerikanen gediagnosticeerd schildklieraandoeningen. Basics

De schildklier, een belangrijk onderdeel van het endocriene systeem, is een vlindervormige orgaan dat is gelegen in de voorkant van de luchtpijp onder het strottenhoofd. De twee-lobbig klier wraps rond de luchtpijp. Hormonen afgescheiden door de schildklier, thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3), regelen de stofwisseling van eiwitten, vetten en koolhydraten.
Common Disorders

De twee meest voorkomende aandoeningen van de schildklier zijn hypothyreoïdie (Hashimoto) en hyperthyreoïdie (ziekte van Graves). Terwijl er andere aandoeningen die underactivity of overactiviteit van de schildklier veroorzaken, deze twee komen het vaakst, volgens CUMC. Beide thyreoïditis van Hashimoto en de ziekte van Graves zijn het gevolg van auto-immuunziekten. Thyroïditis

Hashimoto

Hashimoto's is twee keer zo vaak voor bij vrouwen als in mannen . Toenemende leeftijd is een factor, evenals familiegeschiedenis van de schildklier aandoeningen en "chromosomale afwijkingen zoals Omlaag, Turner en Klinefelter syndromen,", zoals vermeld in het handboek van Merck

voorkomende symptomen
zijn een vol gevoel in de keel of pijnloze vergroting van de schildklier. Terwijl de meeste gevallen van Hashimoto stoornis aanwezig met traag werkende schildklier symptomen, symptomen van een overactieve schildklier kan ook aanwezig zijn.
Ziekte van Graves

meeste voor bij jonge tot middelbare leeftijdsvrouwen met een sterke familiale neiging kan ziekte van Graves presenteren een van de symptomen van een overactieve schildklier, maar drie extra kenmerkende symptomen die aanwezig kunnen zijn: krop (vergroting van de schildklier), uitpuilende ogen en verdikte huid op het scheenbeen gebied, volgens de Universiteit van Virginia Health System.
Symptomen van traag werkende schildklier

Symptomen van traag werkende schildklier
kan langzaam te ontwikkelen en een of meer waarschijnlijk aanwezig te zijn, hoewel niet alle personen ontwikkelen alle van de symptomen, die het volgende omvatten: intolerantie voor koude, trage hartslag, droge grof haar, droge schilferende huid, geleidelijke gewichtstoename, verstoring /verandering in de menstruele cyclus, tintelingen in handen en vingers, heesheid van stem, langzame spraak, gezichts-wallen en wallen rond de ogen.
Symptomen van een overactieve schildklier

Aanvang van de symptomen van een overactieve schildklier
kan geleidelijk of abrupt, afhankelijk van de de oorzaak van de aandoening. Sommige maar niet alle symptomen aanwezig zijn, afhankelijk van het individu en de ernst van de aandoening: nervositeit, angst, intolerantie voor warmte, gewichtsverlies, overmatig zweten, vermoeidheid, toegenomen eetlust, palpitaties, verandering /verstoring in de menstruele cyclus, meer frequente stoelgang, snelle pols, ooglid lag, en slapeloosheid.
Diagnose

Een bloedonderzoek meten schildklier-stimulerend hormoon (TSH) is de aanbevolen screening tool, volgens de Merck handleiding. Vijf jaar screening interval worden aanbevolen voor mannen 65 jaar en ouder en voor vrouwen 35 jaar en ouder.

Door de prevalentie van hypothyreoïdie in de oudere bevolking en het maskeren van de symptomen als gevolg van medicijnen, Merck adviseert jaarlijkse TSH screenings worden gedaan.