Samenvatting van de Drug Doelen in Alzheimer's Disease Treatment

De ziekte van Alzheimer (AD) of seniele dementie van het Alzheimer type (SDAT) is de meest voorkomende vorm van dementie, waarvoor op dit moment is er geen genezing. De ziekte van Alzheimer is overwegend de oudere bevolkingsgroepen, en minstens de helft van alle nieuwe gevallen van dementie in een jaar zijn AD. Hoewel er geen drugs hebben een indicatie voor het vertragen of stoppen van de progressie van de ziekte van Alzheimer, hebben vier geneesmiddelen zijn goedgekeurd door de regelgevende instanties, zoals de Amerikaanse FDA voor de behandeling van de cognitieve effecten van AD. Oorzaken
MRI kan worden gebruikt als hulpmiddel bij de diagnose van de ziekte van Alzheimer, door het elimineren van andere subtypes van dementie en andere cerebrale pathologieën. p Er zijn drie hypothese over de oorzaak van AD. De oudste hypothese suggereert dat AD wordt veroorzaakt door een verminderde synthese van de neurotransmitter acetylcholine, maar deze theorie is niet algemeen ondersteund, omdat medicijnen op acetylcholine deficiëntie niet erg effectief bij de behandeling van de ziekte van Alzheimer zijn geweest. De amyloïde hypothese suggereert dat amyloid beta afzettingen zijn de oorzaak van de ziekte, terwijl de laatste theorie suggereert dat een nauwe verwant van de beta-amyloïde eiwit in plaats van het eiwit zelf de belangrijkste oorzaak zijn.
ziekte kenmerken

Alzheimer wordt gekenmerkt door een verlies van neuronen en synapsen in de cerebrale cortex. Het verlies in hersenenstructuur is bijzonder degeneratieve in de temporale kwab en parietale kwab (het deel van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor spraak, visie en de integratie van sensorische informatie) en delen van de frontale cortex (het deel van de hersenen die verantwoordelijk zijn voor de aandacht , lange-termijn geheugen, bewuste planning en andere dopamine-gevoelige neuronen). Verder, de hersenen van AD patiënten een hogere incidentie van amyloïde plaques en neurofibrillaire tangles, wat gerelateerd kan zijn aan de ziekte en de progressie. Ziekte
biochemie
Alzheimer is geassocieerd met de fragmentatie van het eiwit APP (amyloïde voorlopereiwit) in de hersenen, en neurofibrillaire knopen.

De precieze oorzaak van AD onbekend, hoewel een aantal klinische studies hebben bijgedragen artsen de biochemie van de ziekte te begrijpen. Twee problemen hersenfunctie zijn geïdentificeerd als mogelijke oorzaken van AD. Ten eerste, het amyloid precursor eiwit (APP), die kritiek is neuron groei en overleving alsook na het letsel herstellen, lijkt een of andere manier versnipperd Alzheimerpatiënten in kleinere stukken, welke vorm klonten genoemd senile plaques die lijken te worden geassocieerd met AD. Ten tweede, de break-up van het eiwit tau leidt tot klitten en desintegreert transportsystemen neuron opgericht neurofibrillary, deze tangles zijn ook geassocieerd met AD
Farmaceutische Behandelingen: ACh en Cholinerge Neuronen
<. Br> Verschillende geneesmiddelen kunnen worden voorgeschreven om cognitieve effecten van de ziekte van Alzheimer, hoewel geen drugs momenteel de mogelijkheid om de progressie van de ziekte te verlengen.

Vier medicijnen zijn momenteel goedgekeurd voor de cognitieve manifestaties van AD te behandelen; drie zijn acetylcholinesteraseremmers en een is een NMDA receptor antagonist. Acetylcholinesteraseremmers (zoals donepexil, galantamine en rivastigmine --- merknamen Aricept, Razadyne, en Exelon, respectievelijk) proberen om de snelheid waarmee acetylcholine (ACh) wordt afgebroken verminderen, de strijd tegen het verlies van ACh en de dood van neuronen die gebruiken ACh. Echter, heeft het gebruik van deze acetylcholinesteraseremmers geen significant effect aangetoond in het uitstellen van het begin van geavanceerde AD en ernstige dementie
Pharamceutial Behandelingen:. Memantine en NDMA Receptoren
Metamine, een type NMDA receptor antagonist, kan matig effectief in de behandeling van de gevolgen van Alzheimer.

De vierde drug gebruikt voor de bestrijding AD is memantine (merknamen Akatinol, Axura, Ebixa, Memox en Namenda), een NMDA receptor antagonist. Excess niveaus van de neurotransmitter glutamaat kan leiden tot celdood door over-activiteit, door middel van een proces genaamd excitotoxicity. Memantine blokkeert NMDA receptoren en remt de overstimulatie door glutamaat en is aangetoond matig effectief in de behandeling van matige tot ernstige AD zijn. Gebruik van zowel memantine en donepezil (hierboven) is aangetoond dat minstens marginaal effectief bij de behandeling van de cognitieve verschijnselen van AD.