Richtlijnen overheid voor Medische codering

Medische codering is de aanduiding van de numerieke of alfanumerieke codes aan voorwaarden en behandelingen van een patiënt. De overheid beschrijft specifieke codering richtlijnen voor uniformiteit van de vergoeding, tracking en onderzoek. Hoogste Coding Level

Codeurs
moet coderen om het hoogste niveau van specificiteit. Indien een vijfde cijfer verklaring is beschikbaar voor een code, kan een vierde niveau cijfer niet worden toegewezen.
Tekenen en symptomen

tekenen of symptomen
kan alleen worden gerapporteerd als oorzaak onbepaald. Een patiënt met pijn op de borst symptomen later gediagnosticeerd als hartaanval wordt gecodeerd als een hartaanval.
Meerdere Code Toewijzing

algemeen zijn twee codes niet gebruikt als men voldoende. Uitzonderingen gelden voor aandoeningen zoals infecties, waar een extra code identificeert bacteriële oorzaak.
Acute en chronische voorwaarden

Als een voorwaarde is gedocumenteerd als acute en chronische, dan wijzen beide codes voor de conditie.
Codes Combinatie

Bij gelegenheid, een combinatie code beslaat meerdere voorwaarden. Om een ​​combinatie code toewijzen, moet de patiënt voldoen aan alle eisen in de code beschrijving.
Late Effecten

Late effecten
zijn voorwaarden die voortvloeien uit een eerdere ziekte of letsel. Ze worden meestal gemeld door twee codes met "de aard van de late effect", gevolgd door wijlen effect code. Bijvoorbeeld, zouden abnormale gang vanwege een oude heupfractuur coderen om het lopen eerst, gevolgd door een heupfractuur.