Restless Legs Syndrome Fysiologie

Rusteloze benen syndroom (RLS) is een neurologische aandoening die ongebruikelijke sensaties in de ledematen, vooral de benen veroorzaakt. Deze gevoelens zijn over het algemeen op hun slechtst wanneer de patiënt in rust is of wordt overdreven moe, ze worden meestal afgelost door beweging. Omdat de ervaring van RLS elke patiënt uniek is, is de kwaal slecht begrepen. Het definiëren van RLS

Sommige RLS-patiënten beschrijven de sensaties als een gevoel van bugs kruipen in de spieren van de benen, anderen ervaren jeuk, branderig gevoel of zelfs pijn. Weer anderen voelen een kortademigheid die alleen door onophoudelijke beweging kan worden verlicht.

Volgens de National Institutes of Health, de criteria voor de diagnose RLS onder een drang om de ledematen te bewegen met of zonder sensaties, verbetering van de activiteit, verergering van de symptomen in rust en verergering van symptons in de avond of 's nachts.
Soorten RLS

RLS
is gecategoriseerd als primaire of secundaire of soms zo vroeg onset of late onset.

Primaire RLS
bestaat zonder enige bekende oorzakelijke factor. Het wordt ook wel early onset RLS omdat het kan voorkomen bij jonge mensen die geen andere gezondheidsproblemen geven.

Secundaire RLS
is het resultaat van een aandoening of externe factor. Chronische nierinsufficiëntie, diabetes, spataderen, schildklier en de ziekte van Parkinson zijn een aantal voorwaarden die RLS kan produceren. Sommige medicijnen kunnen ook secundaire RLS of trigger episodes bij wie al symptomen hebben.

Zwangere vrouwen
ervaren vaak tijdelijke RLS.
Oorzaken en factoren die bijdragen

Terwijl de primaire oorzaak van RLS blijft onbekend, bepaalde factoren lijken aanwezig te zijn in de meeste of alle gevallen. Minstens de helft van de primaire RLS-patiënten hebben een familiegeschiedenis van de ziekte. RLS is waarschijnlijk gerelateerd aan de dopamine en ijzer in het lichaam.

Meeste patiënten hotels met beide typen van RLS te presenteren met een zekere mate van anemie of verlaagde niveaus van ijzer. In sommige gevallen, corrigeren dit tekort is alles wat nodig is. Voor anderen, behandelen de ijzerdeficiëntie kan verminderen, maar niet elimineren van de symptomen.
Onderzoek

functionele brain imaging
is gebruikt om de verbinding tussen dopamine en ijzer staand -gerelateerde markers in het hersenvocht van mensen met RLS. De resultaten zijn bevestigd door hersenen autopsies van RLS patiënten.
P Er is uitgebreid onderzoek naar de genetische component van het syndroom, eveneens.
Behandeling

Veranderingen in levensstijl, zoals het veranderen lichaamsbeweging en het verminderen of elimineren van cafeïne, alcohol en tabak, zijn de eerste cursus van actie aanbevolen voor RLS-patiënten.

RLS
wordt vaak behandeld met een klasse van geneesmiddelen bekend als dopamine-agonisten , dezelfde medicijnen gebruikt voor de ziekte van Parkinson te behandelen. Deze omvatten pramipexol, carbidopa /levodopa en ropinerole. De RLS stichting adviseert het uitsluiten van alle mogelijke secundaire oorzaken van RLS alvorens te overwegen de behandeling met geneesmiddelen, aangezien deze medicijnen hebben vaak bijwerkingen. Een van deze, vergroting, daadwerkelijk kan leiden symtpoms te verergeren op keer. Onderzoek heeft ook aangetoond dat dopamine-agonisten gokverslaving kan leiden.

Opioïden en benzodiazepines
worden voorgeschreven voor patiënten die hebben een harde tijd slapen vanwege RLS, en degenen die pijn ervaren bij RLS worden soms gegeven anti-epileptische medicatie.
p Er zijn een aantal alternatieve oplossingen op de markt, maar geen van deze zijn bewezen effectief.