Radiografische Exposure Factors

Radiografische blootstelling factoren bepalen de zichtbaarheid van de anatomische structuren op een röntgenfoto. Ze hebben ook invloed op geduldige dosis straling. Hoewel de meeste digitale röntgensystemen de mogelijkheid om de hoeveelheid zwartheid of verschillende grijstinten op een X-ray manipuleren nadat het is verwerkt, toedienen van een aanvaardbare hoeveelheid blootstelling aan de patiënt blijft een prioriteit. De X-ray operator, in plaats van een computer, is verantwoordelijk voor stralingsblootstelling en filmkwaliteit. De Factoren Prime

Hoewel er een aantal factoren die buiten de controle van een x-ray exploitant, drie aspecten van straling emissie meestal kan worden aangepast door de gebruiker. Deze omvatten milliamperage-seconden kilovoltage piek en de afstand van de bron van röntgenstralen de inrichting dat het beeld vastlegt. Deze factoren bepalen zowel het aantal X-stralen geproduceerd en hun vermogen om door het menselijk lichaam. Dit wordt vaak omschreven als de kwantiteit en kwaliteit van de X-stralen.
Milliampère-Seconds

Het product van milliamperage en tijd, mAs is primair verantwoordelijk voor de hoeveelheid röntgenstraling geproduceerd tijdens een belichting. Milliamperage is een term voor de elektrische stroom of de snelheid van de elektronen die door de buis per seconde. Tijd is de duur van de blootstelling. De hoeveelheid röntgenstraling die de film of beeldontvanger bepalen de totale zwartheid of duisternis van het beeld te bereiken.
Kilovoltage Peak

kilovoltage piek
regelt de doordringend vermogen en de kwaliteit van de röntgenstralen. X-stralen die niet door het lichaam worden gevisualiseerd als witte gebieden in het beeld. Het is normaal voor dichte weefselstructuren, zoals bot, meer straling absorberen. Op de afbeelding, kVp controles contrast, of het verschil tussen de lichte en donkere gebieden van de X-ray. Een X-stralen geproduceerd met een hogere spanning zal resulteren in een lager contrast, waardoor het beeld niet veel grijstinten bezitten.
Afstand

afstand afneemt van de X -ray tube naar afbeelding receptor en de patiënt, de intensiteit van de röntgenbundel toeneemt. Dit is vergelijkbaar met een gloeilamp lijkt helderder wanneer een persoon is in de buurt, terwijl de lichtintensiteit wordt verminderd op een verhoogde afstand. Meestal wordt vooraf bepaalde afstand voor elke X-ray onderzoek. Toch kunnen bepaalde omstandigheden een wijziging in afstand vereisen, en een compensatie in Mas wordt meestal gebruikt om rekening te houden met de verandering.