Veel van het onderzoek met betrekking tot de gevolgen van de PDL op littekens werd geleid door Dr Tina Alster in Washington, DC. Zij merkte (Alster et al., 1993) dat de PDL kon argon laser geïnduceerde littekens, vaak met erythemateuze en hypertrofische veranderen. Door het gebruik van optische profilometrie metingen aangetoond dat ze een trend naar meer normale huid textuur evenals vermindering van de waargenomen erytheem. Dit werk werd uitgebreid tot de behandeling van erythemateuze en hypertrofische littekens (Alster en Williams, 1995) met objectieve metingen, klinisch uiterlijk (kleur en hoogte) kan oppervlaktetextuur, huid plooibaarheid en pruritus allemaal improved.It is niet bekend hoe de PDL verbetert het uiterlijk van hypertrofische littekens en keloidal. Microvasculaire schade kan binnen het litteken collageen of collagenaseactiviteit bewerkstelligen. Thermische schade aan abnormale collageen in de hypertrofische litteken toestaan verbouwen en vermindering van endotheelcellen volume beïnvloeden type V collageen, die is verhoogd hypertrofische littekens (Hering et al., 1983). Mestcel wijzigingen na de laser bestraling kan ook van importance.Although gevestigde hypertrofische littekens kunnen reageren op de behandeling, kan vroegtijdige behandeling van littekens binnen de eerste maanden voorkomen hypertrofie bij personen die gevoelig zijn keloid. Ik heb zeker gezien de voordelen van vroege PDL behandeling van weggesneden recidiverende keloïden (Smith, Lanigan en Murison, ongepubliceerde waarnemingen). In een groep van 11 patiënten in deze manier niets had een terugkerende keloidal litteken. Behandeling bij 6.5 7.5Jcm2 met een 5mm plaatse of 6 6.75Jcm2 met een 7mm spot wordt meestal gebruikt. De behandeling wordt herhaald op 6-8 week intervallen afhankelijk van de klinische respons. Keloidal littekens vereisen meerdere behandelingen en het antwoord is onvoorspelbaar. Er kunnen aanvullende voordelen zijn van het gebruik van nieuwere PDL met een golflengte van 590 of 595 nm, maar er is geen gepubliceerde werk te bevestigen this.Alsters werk is bevestigd Dierickx et al. (1995), die 15 behandelde patiënten met erythemateuze /hypertrofische littekens en verkregen een gemiddelde verbetering van 77 na gemiddeld 1,8 behandelingen. Goldman en Fitzpatrick (1995) ook behandelde 48 patiënten met soortgelijke laser parameters. Littekens minder dan 1 jaar oud deed het beter dan die meer dan 1 jaar oud en gezicht littekens deed het beter was er een 88 gemiddelde verbeteringen, met een totale resolutie van 20 na 4.4 behandelingen. Vergelijkbare resultaten werden ook gezien in erythemateuze en hypertrofische gezicht acne littekens door Alster en McMeekin (1996). Combinaties van CO2 en PDL behandeling van hypertrofische littekens niet erythemateuze ook gebleken extra voordeel van de PDL opzichte van de CO2 laser alleen (Alster et al., 1998). Voor hardnekkige littekens combinaties van intralesionale injecties met corticosteroïden, steroïden geïmpregneerde tapes en lasertherapie kan nodig (Sawcer et al., 1998). Recenter werk van Manuskiatti et al. (2001) toonden verbetering in littekenvorming na behandeling met de gepulste dye laser op verschillende invloeden van 3, 5 en 7 Jcm 2. Er was een trend voor lagere invloeden de meeste verbetering en meerdere behandelingen tonen waren required.Two studies hebben de effecten van gepulste dye laser behandeling met andere behandelingen, vooral intralesionale steroïden vergeleken. Alster (2003) vergeleken pulsed dye laser behandeling alleen met lasertherapie in combinatie met intralesionale behandeling met corticosteroïden. Beide behandelingsgroepen geproduceerd verbetering littekens en er was geen significant verschil tussen de twee behandelingen. Manuskiatti en Fitzpatrick (2002) vergeleken litteken behandeling met corticosteroïden intralesionale alleen of in combinatie met 5-fluorouracil of 5-fluorouracil alleen of de pulsed dye laser met invloeden van 5 Jcm 2. Alle behandelgebieden werden verbeterd vergeleken met basislijn, was er geen significant verschil in behandelingsresultaat tegenover behandelingsmethode. Het hoogste risico van nadelige gevolgen zich in het corticosteroïde intralesional groep. Zij concludeerden dat behandeling met corticosteroïden intralesionale alleen of in combinatie met 5-fluorouracil of 5 fluorouracil alleen en pulsed dye laser behandeling comparable.Other studies hebben echter geen belangrijke gevolgen van de gepulste dye laser op littekens (Allison et al. 2003 tonen; Paquet 2001; Whittenberg et al., 1999 ;). Paquet geëvalueerd laser behandeld littekens met remise spectroscopie. Hoewel een discrete afname in roodheid van de littekens gemeld klinisch werd dit niet bevestigd door objectieve gegevens. Whittenberg et al., in een prospectief enkele blinde gerandomiseerde gecontroleerde studie vergeleken laserbehandeling met siliconen gel lakens en controles. Hoewel er een algemene vermindering van het bloedvolume en de stroom en litteken jeuk na verloop van tijd, waren er geen verschillen geconstateerd tussen de behandelingsgroepen en de controlegroepen. Allison et al., de behandeling van oude en nieuwe littekens met de gepulste dye laser met invloeden van 5-6 Jcm 2 konden geen statistische verschillen tussen behandelde en controlegroepen op fotografische assessments of oppervlakteprofiel-metingen. Maar ze merkte een significante verbetering in jeuk litteken in de actieve groep vergeleken met de gecontroleerde group.In slot zijn er nu meerdere studies waarin de effecten van de gepulste dye laser in de behandeling van littekens. Hoewel de resultaten zijn tegenstrijdig, vooral wanneer gecontroleerde studies uitgevoerd, lijkt het erop dat in sommige gevallen lasertherapie nuttig bij de behandeling van littekens kunnen. Het is waarschijnlijk dat roodheid en jeuk zijn de twee parameters die het meest waarschijnlijk aanzienlijk verbeterd met deze behandeling.
