Psychoactieve Drugs & hun effecten

Een psychoactieve drug is een stof die het functioneren van de hersenen van de gebruiker verandert. Er is bewijs dat de psychoactieve drugs zijn gebruikt sinds de prehistorie voor een verscheidenheid van redenen. De effecten van psychofarmaca afhankelijk van het type geneesmiddel en de intentie van de gebruiker. Definitie van

Psychoactieve drugs
veranderen functioneren van de hersenen door het inwerken op het centrale zenuwstelsel, ze kunnen de stemming, cognitie en perceptie van de gebruiker te veranderen. Psychoactieve drugs omvatten een breed scala aan stoffen legale en illegale, gemeenschappelijke en zeer gespecialiseerd.
Geschiedenis

Het gebruik van psychoactieve stoffen kunnen worden getraceerd van de prehistorie tot de hedendaagse tijd. Er is bewijs van het gebruik van psychoactieve stoffen uit culturen over de hele wereld. Archeologen hebben ontdekt wijn residu in het noorden van Iran, dat dateert uit 6000 voor Christus De Ebers Papyrus, een van de oudste medische teksten in het bestaan, dateren uit 1500 voor Christus, de details het medicinaal gebruik van marihuana.
Gebruik

Psychofarmaca
zijn gebruikt voor vele verschillende redenen. Artsen kunnen een psychoactieve drug voorschrijven, zoals morfine, om pijn te behandelen. Andere psychoactieve geneesmiddelen kunnen worden voorgeschreven voor de behandeling van psychische stoornissen, zoals depressie en angst. Psychoactieve drugs hebben een lange geschiedenis als onderdeel van religieuze rituelen in veel verschillende culturen. Door de manier waarop psychoactieve drugs veranderen stemming, perceptie en cognitie ze worden ook recreatief gebruikt. Cafeïne, nicotine, marihuana, alcohol en cocaïne zijn voorbeelden van psychoactieve drugs vaak gebruikt voor recreatieve doeleinden.
Effecten

Psychofarmaca
werken door het tijdelijk veranderen van typische neurologische functioneren. De drugs leveren verschillende effecten. Depressiva zijn psychoactieve stoffen die langzaam neurologisch functioneren. Alcohol is een voorbeeld van een veelgebruikte depressivum. Stimulerende middelen, die variëren van cafeïne aan cocaïne, verhogen neurologisch functioneren. Opiaten, met opium afgeleid van de papaver plant, dof of blok pijnlijk gevoel. Morfine en heroïne zijn voorbeelden van opiaten. Hallucinogenen, zoals marihuana en LSD, veranderen de perceptie en cognitie van de gebruiker. Hallucinogenen kan ook een gevoel van euforie te produceren. Voorbeelden van psychoactieve drugs worden gebruikt voor psychiatrische behandeling van psychische stoornissen zijn stimulerende middelen, anti-depressiva en anti-psychotica, deze worden gebruikt om de emoties en stemmingen van de gebruiker te stabiliseren
Voorzichtigheid
Veel psychoactieve geneesmiddelen> zijn fysiek of psychisch verslavend. Door de capaciteit van psychoactieve drugs aangename effecten in de vorm van veranderingen in de waarneming, verhoogde stemming of verlichting van pijn en angst, bestaat de waarschijnlijkheid van psychoactieve drugs worden misbruikt. Sommige psychoactieve drugs zijn illegaal. De Amerikaanse overheid classificeert drugs onveilig en van geen geneeskrachtige waarde geacht, zoals marihuana, LSD en psilocybine, als Lijst I drugs. Gebruikers van deze drugs riskeren strafrechtelijke vervolging. Het gebruik van veel legale psychoactieve stoffen, zoals tabak en alcohol, worden ook geregeld door de federale overheid in de vorm van de leeftijdsgrenzen voor de aankoop en het gebruik.