Pseudoseizure Disorder

Pseudoseizure stoornis - ook wel bekend als psychogene nonepileptic aanvallen of PNES - is een neurologische aandoening waarbij een individuele ervaringen epileptische type aanvallen bekend als pseudoseizures. Pseudoseizures verschillen van typische aanvallen bij een aantal manieren, maar onderscheid tussen beide kan moeilijk zijn en vaak kunnen mensen met epilepsie lijden aan een combinatie van beide. Definitie

Pseudoseizure stoornis is een type conversie stoornis, een aandoening waarbij een persoon weergeeft neurologische symptomen, terwijl tegelijkertijd de tekenen van stress en hysterie. Deze bijzondere aandoening wordt gekenmerkt door periodes van inbeslagneming-achtige activiteit gedurende welke de persoon ervaart de inbeslagneming is nog cognitief bewust van zijn omgeving. Pseudoseizure stoornis wordt ook sterk verbonden bij personen met psychiatrische problemen zoals meervoudige persoonlijkheidsstoornis en dissociatieve amnesie. Pseudoseizure activiteit is niet typisch verminderd met de toediening van anti-epileptica.
Verschillen

Er zijn een aantal kenmerkende verschillen tussen een pseudoseizure en een epileptische aanval. Individuen die pseudoseizures meestal hun ogen sluiten en zich verzetten tegen pogingen om ze te openen. De intensiteit van een pseudoseizure meestal blijft constant vanaf het begin tot het einde van de episode, waarbij elke episode, gemiddeld ongeveer twee minuten. Pseudoseizure aandoening komt veel vaker voor bij vrouwen, vooral jonge vrouwen, met een geschiedenis van psychische problems.By contrast, individuen die epileptische aanvallen in het algemeen houden hun ogen open en ervaar een scherpe piek, daarna afnemen, in de intensiteit van de episode, die zelden duurt zo lang als pseudoseizures. Een persoon die lijden aan een epileptische aanval zal verhoogde bloed prolactine niveaus hebben na de inbeslagname. Een persoon die lijdt aan een pseudoseizure niet.
Cause

Pseudoseizure stoornis
wordt gedacht aan een onbewuste, onwillekeurige lichamelijke reactie op extreme psychologische stress. Dit wordt ondersteund door onderzoek dat aangeeft pseudoseizure stoornis is meer waarschijnlijk bij mensen die lijden aan dissociatieve stoornissen en andere verstorende psychische problemen, met name jonge vrouwen, die leed aan misbruik of trauma's kindertijd.
Diagnose

De beste manier om pseudoseizure aandoening te diagnosticeren is met het gebruik van video-EEG-monitoring tijdens een daadwerkelijke aanval episode. In deze werkwijze worden zowel videoband van de episode en een EEG (elektro), die controleert en registreert de elektrische activiteit in de hersenen, simultaan opgenomen. De EEG is bijzonder nuttig: sinds pseudoseizures zijn psychologische oorsprong en zijn niet het gevolg van elektrische "storm" in de hersenen, zal het EEG van een persoon ervaart een pseudoseizure heel anders dan dat van een EEG van een persoon ervaart een epileptische aanval zoeken .
Behandeling

incidentie en frequentie van pseudoseizures niet afneemt met het gebruik van antiepiletic drugs. Omdat veel mensen met epilepsie ondervinden zowel echte aanvallen en pseudoseizures de voorwaarde op zich moeilijk te isoleren en te behandelen kunnen zijn. Wanneer pseudoseizure stoornis is positief gediagnosticeerd, psychotherapie, vaak in combinatie met medicijnen, zoals antidepressiva, is de meest voorkomende behandeling.