Prescription Drug Laws

Wetgeving omliggende voorgeschreven medicijn gebruik is in het leven geroepen om ongeoorloofde productie en distributie van de vergunde geneesmiddelen te voorkomen. De Drug Enforcement Administration toont statistieken voor ongeoorloofde verkoop recept dat bijna gelijk met die van illegale stoffen. En terwijl wetten die het gebruik van geneesmiddelen de openbare veiligheid hebben geprofiteerd, problemen rond de distributie van medicijnen zijn nog in vraag. Identificatie

Voorgeschreven medicijnen
vallen onder een specifieke indeling zoals gedefinieerd door de Federal Food, Drug and Cosmetic Act. Met ingang van 1938. Deze wetten toewijzen voedsel, medicijnen en cosmetische veiligheid en distributie verantwoordelijkheden aan de Food and Drug Administration. Verantwoordelijkheden omvatten het definiëren welke soorten omstandigheden vereisen een recept, en het bepalen van over-the-counter drug classificaties. "Rx-only" of "legende" moet worden vermeld op elke verpakking van het middel, dat binnen deze categorie valt. Aangezien deze worden beschouwd gelicentieerde medicijnen, worden alleen artsen, oogartsen, tandartsen en dierenartsen bevoegd om voorschriften voor de consument te schrijven. Licensing maatregelen werden uitgevaardigd om hun productie, verkoop en distributie te regelen.
Functie

De Prescription Drug Marketing Act van 1988 werd in het leven geroepen om drugs veiligheid en effectiviteit te reguleren. Farmaceutische geneesmiddelen worden door middel van een testproces gezet door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor worden aangeboden aan het publiek. In een poging om de consument te beschermen, moeten voorschrijven verpakking lijst dosering bedraagt, dosering instructies en mogelijke bijwerkingen, alsmede de naam van het geneesmiddel en zijn potentie niveau. Dit proces werkt om consumenten te beschermen tegen ondermaatse en nagemaakte medicijnen, en regelt hoe ze verdeeld. En terwijl de specifiek voor elk geneesmiddel worden duidelijk vastgelegd, zijn artsen wettelijk bevoegd is om een ​​medicijn voor alternatieve of 'off-label' gebruik voorschrijven.
Eigenschappen

De rol van de overheid bij het testen van nieuwe geneesmiddelen is voor het eerst in de Prescription Drug User Fee Act van 1992 gelegd. Dit is een programma dat is ontworpen om de snelheid van het goedkeuringsproces voor nieuwe medicijnen. Medicijn fabrikanten zijn verplicht om een ​​substantiële vergoeding te betalen om hun producten getest en goedgekeurd. Wijzigingen van de wet zijn toegevoegd sindsdien aan aanvullende maatregelen die de veiligheid van een geneesmiddel te controleren nadat het is aangeboden aan het publiek te nemen. Kosten van de aanvraag kan overal
Effecten

lopen van $ 500.000 tot $ 1.000.000, afhankelijk van wat testprocedures zijn nodig om goedkeuring normen te voldoen. Als onderdeel van een gezondheidszorg initiatief, de Medicare Prescription Drug verbetering en modernisering Act van 2003 werd ingevoerd in een poging tot het voorschrijven beschikbaarheid van drugs voor senioren te verbeteren. Deze wet gericht op de hoge kosten van geneesmiddelen op recept door het aanbieden van een speciaal programma waarin senior discount prijzen konden ontvangen. Ontworpen om te werken in combinatie met Medicare delen A en B, het programma konden senioren om drug plannen kopen via onafhankelijke verzekeringsmaatschappijen. Deelnemende verzekeraars en artsen waren nodig om medicijnen te selecteren en bieden volgens gedefinieerde lijsten die alleen onder bepaalde merken en bepaalde drug classificaties. De passage van deze wet geleid tot belangrijke veranderingen in de manier waarop medicijnen moesten worden voorgeschreven en verspreid naar een groot deel van de bevolking.
Overwegingen

Als gevolg van de Prescription Drug User Fee Act van 1992, goedkeuring tijden voor nieuwe geneesmiddelen is aanzienlijk verminderd. Maar deze snelheid in het testen en goedkeuring kan het plaatsen van de consument in gevaar. Pogingen om een ​​deel van de programma middelen toe te passen in de richting van het toezicht drugs advertenties direct-to-consumer ongelijk zijn gesteld wegens ontoereikende overheidsfinanciering. Als gevolg daarvan, de consument in gevaar te ontvangen onjuiste of onvolledige informatie over een recept medicatie door middel van directe reclame media. Bepaalde eisen zijn om ervoor te zorgen dat de informatie over drugs nauwkeurig wordt gepresenteerd. Echter contra-indicaties of drugs effectiviteit in vergelijking met andere merken kunnen worden weggelaten.