Over het Syndroom van Asperger

Asperger's syndroom, ook wel gewoon Asperger of AS, is een autisme spectrum stoornis dat een patiënt sociaal en gedragsmatig beperkt. Mensen met het syndroom van Asperger hebben niet de linguïstische en cognitieve uitdagingen gevonden in andere autisme spectrum stoornissen, maar er zijn nog vele hindernissen te springen. Met de juiste opleiding en medische zorg, echter, patiënten met Asperger kunnen zelfstandig wonen, banen te houden en aan kinderen beginnen. Syndroom geschiedenis

Asperger
werd voor het eerst beschreven in1944 door dr. Hans Asperger, de arts die gaf de aandoening zijn naam. De term werd populair in 1981 in een rapport van onderzoeker Lorna Wing. Tijdens zijn leven werden de bevindingen van Dr Asperger deels genegeerd omdat hij publiceerde in het Duits tijdens de Tweede Wereldoorlog. De voorwaarde was eigenlijk niet gestandaardiseerd until1992, toen artsen begonnen tegen de normen van autisme zoals uiteengezet door Leo Kanner, ook in de jaren 1940. Veel kinderartsen hebben nog moeite de diagnose van de aandoening. Dr Asperger beschreef de patronen zag hij bij kinderen met deze aandoening als waaronder een gebrek aan empathie, een intense belangstelling voor een bepaalde hobby of onderwerp, en onhandige bewegingen.
Eigenschappen

Op een gegeven moment werd het syndroom van Asperger hoop gegooid met autisme, maar patiënten met Asperger meestal functioneren op een veel hoger niveau. Sommigen hebben een druk om het syndroom van Asperger een verschil in plaats van een handicap noemen gemaakt. De meest voorkomende kenmerk van iemand met Asperger is een onvermogen om emotioneel te begrijpen andere mensen. Degenen met Asperger missen sociale vaardigheden, met acties zoals het oog contract en gezichtsuitdrukkingen niet vanzelf komen. Patiënten veel Asperger moeten ook routines moeten zich comfortabel voelen, en ze kunnen een intense interesse in een zeer smalle onderwerp hebben. Mensen met Asperger hebben meestal ook geavanceerde woordenlijsten maar vreemd toespraak patronen. Zij kunnen ook fysiek onhandig, met gehoorproblemen, visuele perceptie complicaties en slaapproblemen.
Misvattingen

De grootste misvatting over patiënten Asperger is dat ze verstandelijk gehandicapt. Dat is niet waar, en veel patiënten met Asperger levende onafhankelijk leven. Patiënten kunnen helpen het leren aan te passen aan nieuwe situaties nodig, maar Asperger kan worden behandeld. Patiënten Asperger zijn geworden artsen, uitvinders, schrijvers, zelfs Nobelprijswinnaars.
Theorieën /Speculatie

Niemand weet zeker wat de oorzaak van Asperger-syndroom bij kinderen. Er zijn sterke bewijzen dat Asperger wordt bepaald tijdens de eerste 2 maanden van de ontwikkeling in de baarmoeder. Nieuwe studies suggereren dat omgevingsfactoren een rol spelen, maar genetische verbindingen zijn ook bestudeerd. Geen specifiek gen is nog niet geïdentificeerd. Een theorie is dat een groep van genen zet een kind op risico voor Asperger, en specifieke combinaties en omgevingsfactoren bepalen of een kind zal worden beïnvloed.
Potentieel

Door de oorzaak van het syndroom van Asperger is niet bepaald, is er geen standaard vorm van behandeling. Sommigen geloven dat deze voorwaarde niet te worden behandeld of genezen helemaal. Met het onderwijs en de zorg als een kind, kan de symptomen eigenlijk dalen tot het punt dat ze niet meer voldoen aan de diagnose criteria. Medicatie, cognitieve gedragstherapie, logopedie, sociale vaardigheidstraining en fysieke /ergotherapie - samen met nieuwe en innovatieve therapieën - kunt combineren om patiënten met het syndroom van Asperger een groot potentieel geven
.