Over de geboorte en evolutie van een Star

Iedereen die kijkt naar de nachtelijke hemel is onder de indruk van de sterren. Sinds de prehistorie, hebben mensen bestudeerd en overwogen de sterren. Het was pas in deze eeuw en het gebruik van geavanceerde wetenschap die kosmologen en astrofysici in staat waren om de aard van de sterren te begrijpen - wat ze van gemaakt zijn en hoe ze ontstaan. Functie

De fysica achter sterren zijn eenvoudig. Sterren worden geboren, leven en sterven op basis van zwaartekracht, druk en hitte. Alle sterren beginnen als moleculaire wolken - reusachtige gaswolken van meestal waterstof. Als de wolk bereikt zijn bepaalde grootte, zal de zwaartekracht veroorzaken te beginnen instorten. Dit veroorzaakt dat de deeltjes in de wolk te verhogen en temperatuur. Uiteindelijk, de moleculaire wolk stort in een zeer hete toestand heet plasma die geeft ze licht en warmte. De plasma wolk heet een protoster. De protoster zal instorten. Als het massief genoeg is, zal de warmte en druk veroorzaken uiteindelijk de kernen in het midden van de protostar te ontsteken. Deze kernfusie signaleert de geboorte van de ster en de hoofdreeks fase zal beginnen. De ster zal blijven branden door zijn brandstof. Wanneer het veel van haar waterstof heeft verbruikt, zal de ster beginnen te helium fuseren. Als de ster is de gemiddelde grootte zoals onze zon, zal het zijn rode reus fase beginnen, waar het zal in omvang toenemen en afnemen van de temperatuur. Sterren dood op verschillende manieren, afhankelijk van hun massa. Gemiddelde grootte sterren ofwel einde toen hun brandstof opraakt als een stabiele witte dwerg of uitsterven heftig in een nova explosie.
Time Frame

Het volgende tijdschema gaat uit van een gemiddelde ster van ongeveer 1 zonnemassa (grootte van de zon):

Moleculaire wolk fase
: 1000000000 yearsProtostar fase: 1000000000 yearsMain-Sequence fase: 10 miljard years.Red Giant fase: 1000000000 yearsCollapse: 1/2 miljard jaar
Eigenschappen

Sterren en variëren in kleur en grootte. Non-kosmologen vaak rechter een ster door zijn helderheid in de nachthemel. Dit kan misleidend zijn, zoals sterren 'afstand van de kijker sterk kan variëren. De helderste objecten aan de nachtelijke hemel zijn eigenlijk planeten, die veel kleiner zijn dan de zwakke sterren om hen heen, maar make-up voor die door hun nabijheid tot de Aarde. De zon is een gemiddelde ster. Er zijn sterren in ons melkwegstelsel vele ordes van grootte groter dan de zon. Zie de afbeelding hieronder voor een vergelijking.
Belang

Zonder sterren, zou het universum een ​​zeer koude, donkere plaats zijn. Er zouden geen andere dan waterstof elementen, zoals alle andere elementen worden gemaakt door fusie in de kern van sterren. Over de miljarden jaren van het bestaan ​​van het universum, hebben veel sterren deze elementen uitgeworpen in explosies genaamd supernova. Deze zwaardere elementen zijn planeten zoals de aarde gevormd. Alle elementen die deel uitmaken van koolstof gebaseerd leven werden ook gevormd in de kern van de sterren.
Identificatie

Sterren en worden geïdentificeerd door hun plaatsen in de nachtelijke hemel. Met behulp van het blote oog, hebben mensen de sterren eeuwenlang gecatalogiseerd. Deze patronen worden constellaties genoemd. Voorbeelden van bekende sterrenbeelden zichtbaar in het noordelijk halfrond zijn Ursa Major (de Grote Beer) en Orion. Hoewel de meeste mensen nu meer geloven in de mythen verteld over de sterrenbeelden, astronomen nog steeds verwijzen naar hen als markers in de nachtelijke hemel.