Over Gold behandelingen voor reumatoïde artritis

Gold verbindingen zijn gebruikt sinds het begin van 1900 om reumatoïde artritis te behandelen. Hoewel ze onlangs uit de gratie geraakt onder reumatologen die de behandeling van reumatoïde artritis, zijn ze nog steeds gebruikt als een behandeling van laatste redmiddel. Goud verbindingen kunnen worden toegediend als intramusculaire injecties in een spreekkamer of als receptplichtige capsules. De meest gebruikte goud verbindingen bij de behandeling van reumatoïde artritis zijn goudnatriumthiomalaat (Aurolate of Myochrysine) en auranofine (Ridaura). Goud aurothioglucose (Solganal) werd stopgezet in 2002 als gevolg van lage vraag naar deze formulering. Functie

Goudverbindingen
zijn een soort van DMARD (disease-modifying anti-reumatische geneesmiddelen) gebruikt om reumatoïde artritis te behandelen. Hoewel ze de voorkeursbehandeling voor deze aandoening tot de jaren 1990, zij niet meer gebruikt. Andere behandelingen, zoals methotrexaat, anti-malariamiddelen en TNF-remmers zijn meestal de voorkeur vanwege hun lagere risico op toxiciteit. Goud verbindingen zijn over het algemeen alleen gebruikt wanneer andere geneesmiddelen zijn onvoldoende verlichting bieden. Hoe goudverbindingen werken bij de behandeling van reumatoïde artritis is niet goed begrepen, een theorie is dat goudverbindingen blokkeren de afgifte van een molecuul dat ontsteking veroorzaakt in de gewrichten
overwegingen
.

meeste patiënten met reumatoïde artritis zal niet nodig om goud verbindingen gebruiken. Deze drugs zijn een van de laatste behandelingen geprobeerd voor ernstige, niet-aflatende reumatoïde artritis. Hoewel goudverbindingen zijn zeer effectief, worden zij geassocieerd met een verscheidenheid van onaangenaam en soms gevaarlijke bijwerkingen, wat hun gebruik beperkt. Ongeveer 35 procent van de mensen die zijn behandeld met goud verbindingen moeten stoppen met het gebruik van de medicatie als gevolg van ernstige bijwerkingen. Ze zijn effectief bij 30 tot 50 procent van de patiënten met ernstige reumatoïde artritis, maar meestal geef niet symptomatische verlichting gedurende een aantal maanden na de start van de behandeling.
Waarschuwing

goudverbindingen zijn geassocieerd met vele bijwerkingen, waarvan sommige mogelijk fataal. Deze medicijnen is aangetoond dat geboorteafwijkingen veroorzaken en mag niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt, maar ook in de moedermelk en vanwege hun giftigheid niet moet worden genomen door moeders die borstvoeding geven. Verschillende geneesmiddelen kunnen interacties veroorzaken wanneer genomen goudverbindingen, zoals hydroxychloroquine (Plaquenil) en penicillamine (Cuprimine), die beide worden ook gebruikt bij de behandeling van reumatoïde artritis. Nauwlettend toezicht, inclusief frequent lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek, zijn nodig wanneer zij worden behandeld met goud verbindingen.
Effecten

Naast het verbeteren van de symptomen van reumatoïde artritis, goud verbindingen kunnen een aantal bijwerkingen. Zongevoeligheid vaak voorkomt bij mensen die behandeld worden met deze medicijnen en kan leiden tot ernstige zonnebrand als voorzorgsmaatregelen niet worden genomen. Geïnjecteerde goud verbindingen kunnen een onmiddellijke reactie die duizeligheid, misselijkheid, braken, flauwvallen omvat en verhoogde transpiratie veroorzaken. Deze symptomen duren meestal slechts enkele minuten. Sommige mensen ervaren gewrichtspijn 24 tot 48 uur na injectie van goudverbindingen. Dit effect wordt meestal minder ernstig of verdwijnt helemaal na meerdere injecties. Andere bijwerkingen die kunnen optreden als gevolg van goud behandelingen omvatten pijn van de tong en mond, huiduitslag, jeuk, schilferende huid, zweren en zweren in de mond, bloed in de urine, buikkrampen, indigestie, verlies van eetlust, diarree , misselijkheid en braken
Types

Twee goudverbindingen worden momenteel gebruikt bij de behandeling van reumatoïde artritis,. deze goudnatriumthiomalaat (Aurolate of Myochrysine) en auranofine ( Ridaura). Goudnatriumthiomalaat wordt gegeven als een intramusculaire injectie in een spreekkamer, terwijl auranofin wordt voorgeschreven als een eenmaal daags capsule. Goudinjecties worden doorgaans eenmaal per week gedurende de eerste 22 weken gegeven, waarna zij worden minder vaak gegeven. Injecties effectiever zijn, maar worden geassocieerd met meer ernstige bijwerkingen.