Over Epidemiologie

Epidemiologie is, letterlijk, de studie van epidemieën - wat de oorzaken zijn, waar ze vandaan komen en hoe vaak ze zich voordoen - maar inherent omvat de studie en de preventie van ziekten en aandoeningen. Onderzoek op dit gebied bevat een interdisciplinaire benadering die is gebaseerd op data, informatie en methodes gebruikt in een verscheidenheid van verschillende gebieden. Instructies
Functie
1

De observatie van hoe en wanneer ziekten ontstaan ​​noodzakelijk naarmate de bevolking groeide werd. Epidemiologie is de belangrijkste manieren waarop gezondheidsproblemen zijn opgenomen, voorkomen en beheerst binnen populaties. Zijn methodes vormen de basis van de public health onderzoek.

Door het gebruik van gegevensverzameling en-analyse, zijn statistische modellen geconstrueerd waaruit hypothesen worden getoetst. Puttend uit een aantal verwante disciplines - sociale wetenschappen, biologie, geneeskunde, wiskunde, statistiek, psychologie, sociaal beleid en antropologie - epidemiologie is in staat om te observeren, te definiëren en te voorspellen patronen van ziekte en ziekte binnen doelgroepen. Specialisten op dit gebied kan worden gevonden in een verscheidenheid van instellingen, afhankelijk van hun gebied van deskundigheid.
Identificatie kopen van 2

De "epidemiologische triade" is het fundamentele model gebruikt worden binnen het veld causale verbanden tussen een gastheer, een middel en een omgeving, waarbij de gastheer is de populatie waargenomen onderzoeken het middel de ziekte of aandoening wordt gevolgd en het milieu is het gebied waarin het actieve middel.

Specifieke criteria worden gebruikt om te beoordelen van de geldigheid van de waargenomen causale relaties binnen de epidemiologische triade. Oorzaak-gevolg relaties worden bepaald door · de samenhang van de bevindingen - experimentele versus observatie · specificiteit van omstandigheden - een bepaalde plaats, een bepaalde populatie en een specifieke set van gezondheidsproblemen · gegronde reden - een herkenbare manier door die ziekte kan · waarschijnlijkheid verspreiden - op basis van de aanwezigheid van dergelijke factoren
Geschiedenis

Hippocrates 3 wordt erkend als de vader van de epidemiologie, de eerste studie van milieu-invloeden op de gezondheid van de mens in de 3de eeuw BCE te hebben gepubliceerd Getiteld "On Airs, Waters, en plaatsen," Hippocrates verslagen oorzaak-gevolg voorkomen van ziekten en aandoeningen binnen een populatie met behulp van observationele methoden.

Vanaf de 17e eeuw werden kwantitatieve methoden opgenomen in de studie van de volksgezondheid . John Gaunt dat betrekking had was de eerste die het principe van "sociale rekenkunde" in het veld toe te passen, het markeren van een officieel begin tot het gebied van de moderne epidemiologie. Zijn boek, "Opmerkingen over de Bills of Mortality" maakte gebruik van kerkelijke doop records, overlijdensakten en begrafenisgegevens en geïdentificeerd doodsoorzaken om patronen van ziekte en levensverwachting te compileren.

De standaard epidemiologische nomenclatuur en indeling systeem in gebruik werd voor het eerst samengesteld door William Farr in het midden van de 19e eeuw. Met behulp van gezondheidsgegevens statistieken van militaire gegevens en gegevens van de telling collecties verzameld van zijn betrokkenheid bij de eerste moderne volkstelling (uitgevoerd in Groot-Brittannië), Farr formuleerde een algemene wet van epidemieën en de uitvinder van de eerste gestandaardiseerde sterftecijfer tafel.

Soorten
4 p Er zijn twee basistypen van epidemiologie - beschrijvende en analytische. De beschrijvende soort deals met specifieke bevolkingsgroepen, terwijl de analytische soort richt zich op de gezondheid risicofactoren en preventieve maatregelen.

Bij het werken met specifieke bevolkingsgroepen, onderzoekers volgen gezondheidsfactoren door het verzamelen en analyseren van hoe een bepaald gezondheidsprobleem ontwikkelt, wat de symptomen zijn, de frequentie van voorkomen en relatieve sterftecijfers. Analytische maatregelen worden dan door mensen te vergelijken binnen de bevolkingsgroep, of de doelgroep, die ziekte ondervinden met degenen die niet om te bepalen hoe een ziekte wortel schiet toegepast.

Een derde benadering, dat is een variatie op zowel de beschrijvende en analytische types, is het klinisch of experimenteel, type. Dit is een laboratorium-gebaseerde aanpak die klinische proeven gedaan op vrijwilligers, groepen of dieren bevat. Dit onderzoek wordt meestal in ziekenhuizen en laboratoria met het oog op het vinden van kuren en behandelingen voor bekende ziekten gedragen.
Overwegingen
5

Met de groei van grote populaties van mensen over vele continenten, heeft de identificatie van oorzakelijke factoren die leiden tot ziekten en aandoeningen binnen doelgroepen uitgegroeid tot een moeilijke onderneming. De juistheid en kwaliteit van de onderzoeksresultaten zijn slechts zo goed als de gebruikte methoden. De oorzaak-gevolg-model van de studie gebruikte ontsluiert risicofactoren en vermoedelijke beginpunten, maar kan eindconclusies alleen worden gebaseerd op wat wordt afgeleid uit de gegevens

Ziekten
getoond om meerdere risicofactoren hebben, zijn moeilijker te. volgen en beoordelen binnen een doelgroep, vooral indien geen oorzaak van de ziekte bekend. Schijnbaar onbelangrijke risicofactoren die een lage incidentie van het optreden laten zien kan een grotere rol spelen in de oorzaak-gevolg-proces dan wat kan worden waargenomen uit de gegevens. Als moderne ziekten en aandoeningen worden meer besmettelijk en bestand tegen kuren, zal de methoden van epidemiologie en het gebruik ervan binnen de publieke sector moeten een meer globale benadering in zijn werk tegemoet.