Oogspiegel Geschiedenis

De geschiedenis van de oogspiegel is een mooie episode die geweldig is geweest voor fysiologie. Eeuwenlang zag mannen de ogen van dieren en medemensen als een orgaan dat was zo donker en ondoordringbaar. Pas in het midden van de 19e eeuw dat veel van het binnenste oog werd gezien met de ontdekking van de oftalmoscoop gevolg van de geleidelijke onderzoek resultaten en waarnemingen. Veel innovaties en verbeteringen volgden zijn ontdekking aan dit instrument te maken wat het vandaag is. Wat is een Oogspiegel

De oogspiegel is een instrument dat wordt gebruikt voor het oog en het interieur te onderzoeken, waardoor het oog specialisten om het de gezondheid te bepalen. Twee basistypen zijn directe en indirecte. Direct wordt vaker gebruikt, dat is de grootte van een flitslicht en heeft verschillende lenzen. De indirecte heeft een hand-held lens en licht bevestigd aan een hoofdband, kan monoculair of binoculair te zijn, en biedt een breder en beter zicht op de binnenkant van het oog.
Voorafgaand aan de Opthalmoscope

verschillende eerdere bevindingen
geleid tot de ontdekking van de oogspiegel. In 1810 werd uiteengezet licht die in het oog van buiten was de reden waarom de ogen werden lichtgevende. In 1825, werd het binnenste deel van het oog gezien met bijziende bril reflecterende licht in het oog van een kaars achter het onderwerp. In 1846, werd de rode kleur van de lichtgevende pupil uitgelegd, zo was de theorie alle ogen kon lichtgevend worden gemaakt als de lichtbron gericht op het oog van een persoon was in lijn met de visie van de waarnemer.

De Ontdekking

Een Brits onderdaan, Charles Babbage, was de eerste om een ​​instrument te maken voor het kijken in het oog, maar toen hij niet kon krijgen een beeld als hij het instrument toonde, deed hij niet gaan verder. Zeven jaar later, in 1851, de Duitse uitvinder Herman von Helmhotz, verlangend uit te leggen waarom de kleur van het oog was licht op tijden en soms donker, ontdekte de ophthalmoscope volgens hetzelfde principe als Babbock.
Early verbeteringen

De Helmholtz oogspiegel had concave lenzen alleen, totdat een draaiende schijf met holle en bolle lenzen geïntroduceerd. In 1852, werd de indirecte methode opgesteld. Vele modificaties en verbeteringen gevolgd. Een brekende model werd geïntroduceerd in 1870, en in 1880, werden elektrische oftalmoscopen ontwikkeld. Op zoek naar de ideale bron van verlichting, waren olie, benzine, gas, en daglicht probeerde. In1885, het eerste instrument met behulp van een gloeilamp werd gemaakt.
Later Verbeteringen

Oftalmoscopen
waren in staat voor een lange tijd gemonteerd tot indirecte binoculaire oftalmoscopie kwam in 1947. Verlichting met batterijen en met gloeilampen kwam in de hand-held sets. In de jaren 1950 en 1960, werden een aantal directe oftalmoscopen met uitstekende verlichting ontwikkeld door de verschillende fabrikanten. De 3,5-volt halogeen lamp verder verbeterde verlichting, samen met de meer complexe en uitgebreide modellen en opties in modellen.
Modern Oftalmoscopen

oftalmoscopen
Today's gebruiken meestal halogeen licht voor verlichting . Ze werken op batterijen en veelzijdig. Openingen zijn gevarieerd: micro-, kleine en grote spot maten, fixatiedoel, spleet diafragma en scherpstellen lenzen met een breed bereik. Sommige hebben zelfs rubberen voorhoofd rust die krassen van de bril te voorkomen. Prijzen variëren van $ 200 tot zo hoog als $ 2000 voor agglomeraties met verrekijker kijken en veel ingewikkelde opties.