Onvrijwillige cyclus van bewegingen bij de ziekte van Parkinson

Parkinson's ziekte het gevolg van een storing op bepaalde delen van het centrale zenuwstelsel (CNS). De CNS is verantwoordelijk voor de regulering van zowel vrijwillige en onvrijwillige bewegingen van je lichaam. Hier richten we ons op onwillekeurige bewegingen als zichtbare tekenen van de ziekte van Parkinson. De zichtbare tekenen ziekte

Parkinson
wordt gekenmerkt door een complex van symptomen van stijfheid, tremor en akinesie. Andere opvallende kenmerken zijn mimetische gezichtsuitdrukkingen, intermitterende knipperen, beperkte stappen tijdens het lopen en vertraagde /langzame bewegingen.
Tremor

Tremor
is verantwoordelijk voor de onvrijwillige cyclus van bewegingen in ziekte van Parkinson. Het is het beste gedefinieerd door de relatie tot activiteit. Bij Parkinson, tremor treedt op wanneer het lichaam in rust is, dit wordt ook wel 'de pil rollen. " Het gaat om de onvrijwillige afwisselende beweging van duim en wijsvinger, terwijl in rust. Het komt bij alle patiënten met Parkinson, hoewel de snelheid en lichaamsdelen betrokken kan variëren.
Stijfheid

Stijfheid
wordt veroorzaakt door een verstoring in evenwicht door spierzwakte. Patiënten kunnen niet weerstaan ​​eenvoudige onwillekeurige bewegingen, dan is het langzaam ontwikkelt tot een meer complexe bewegingen waarbij meer lichaamsdelen. Stijfheid ook goed voor de trage en beperkte bereik van de handen, benen en voeten.
Bradykinesie

Bradykinesie
belemmert de mogelijkheid om snel en eenvoudig vrijwillige bewegingen uit te voeren. Vertraagde, stijf, onderbroken en zeer langzame bewegingen zijn enkele van de kenmerken ervan. Afhankelijk van de mate van handicap, de voorwaarden bradykinesie, hypokinesie en akinesia verwijzen naar deze abnormale spiercoördinatie.
Rationale

De twee redenen momenteel voor Parkinson onwillekeurige bewegingen aanvaard zijn als volgt: 1. Low dopamine bereiken van de basale ganglia van de brain.2. Laag gepigmenteerde zenuwvezels in substantia nigra van de basale ganglia.Substantia nigra is het deel van de basale ganglia verantwoordelijk voor het instrueren van organen te handelen op een gecoördineerde manier. Dopamine is betrokken bij neurotransmissie van stimuli om de basale ganglia van de hersenen. Omdat de dopamine in de basale ganglia van patiënten met de ziekte van Parkinson is laag, een gevolgschade tekort in zenuwvezel stimulans voor substantianigra om gecoördineerde acties triggeren optreedt. Daarom is de lage dopamine en lage gepigmenteerde zenuwvezels in basale ganglia leiden tot een onvrijwillige cyclus van bewegingen bij de ziekte van Parkinson (zie afbeelding 1). Deze en andere factoren worden nog steeds bestudeerd om een ​​behandeling die de activiteiten zullen normaliseren in de basale ganglia vinden regio van de hersenen.