Onderdelen van Gram Stains

De gramkleuring, die werd ontwikkeld door een Nederlandse microbioloog in 1884, is een medische test gebruikt bij het differentiëren tussen twee verschillende longaandoeningen. De test kijkt naar de cellen in de longen en bepaalt welk type bacteriën is gebaseerd op de reacties op bepaalde onderdelen geïnjecteerd in het weefsel. Violet Dye

De eerste component toegevoegd aan een Gramkleuring lab is de primaire vlek. Deze vlek is meestal een soort van violet kleurstof, zoals kristal, methyl of Genetian violet. Het doel van deze kleurstof is de kleur van de bacteriecellen te wijzigen. Echter, deze component niet op zichzelf gebruikt. Hierna wordt toegevoegd aan de cellen, moet de tweede component worden toegevoegd voordat inleidende opmerkingen. Zonder de tweede component, de kleurstof minder waarschijnlijk om de cellen te kleuren.
Iodine

tegelijkertijd de kleurstof wordt toegevoegd aan de cellen, de laborant ook voegt jodium aan het mengsel. De jodium werkt met de violette kleurstof een sterkere greep op de cellen die de kleur behouden creëren. In deze fase van de test, worden alle cellen de paarse-bruine kleur van de violet-jodium mix verwerven. Op dit punt is er weinig verschil tussen een test die positief is ten opzichte van een die is negatief.
Ethyl Alcohol of Aceton

Nadat de cellen zijn geverfd met de combinatie van violet kleurstof en jodium, etyhl alcohol, aceton of een combinatie van beide worden toegevoegd aan de cellen ontkleuren. In cellen die negatief, het ontkleuren oplossing lost de buitenste vetlaag van de cellen. Omdat alleen de buitenste laag van alle cellen absorbeert de kleurstof worden de negatieve cellen zonder de kleur van deze oplossing gewassen. Echter, Gram-positieve cellen behouden hun paars-bruine kleur, omdat de oplossing uitdroogt de cellen, het sluiten van de poriën, waardoor de kleurstof kan ontsnappen.
Tegenkleuring

Verschillende laboratoria
gebruiken verschillende tegenkleuring als laatste component van Gram vlektest. Sommige laboratoria gebruiken fuchsine, terwijl anderen gebruik safranineoplossing plaats. De fuchsine zorgt voor een donkerder, beter te zien kleur en vaak de voorkeur. Het doel van deze tweede kleurstof is om eventuele negatieve cellen zich tot een roze kleur in plaats van het paars-bruin van de violette kleurstof en jodium combinatie. Dit helpt de laborant de verschillen duidelijk tussen de beide soorten cellen zien. Nadat de laborant beheert de tegenkleuring, kan hij een onderscheid maken tussen de twee cellen, evenals zie grootte en vorm duidelijk.