Nieuwe behandeling voor Gulet Cancer

Slokdarm kanker, misschien beter bekend als kanker van de slokdarm, is een kanker van de cellen die de binnenkant van de slokdarm, de buis waardoor voedsel aflegt van uw mond naar uw maag. Het is moeilijk te behandelen en wordt beschouwd zelden nog te genezen met de huidige therapieën. Onderzoekers zijn het nastreven van verschillende benaderingen die veel hoop zal leiden tot een meer effectieve behandelingen in de toekomst. Slokdarmkanker

Net als alle vormen van kanker, slokdarmkanker is een aandoening waarbij mutant cellen met beschadigd DNA vermenigvuldigen uit de hand en, indien er niet wordt opgetreden, binnenvallen andere weefsels van het lichaam. Risicofactoren zijn zwaar roken en alcoholgebruik. . Moeilijkheden bij het slikken, gewichtsverlies, pijn, heesheid en hoesten zijn alle voorkomende symptomen van de ziekte
huidige behandeling

Helaas, slokdarmkanker heeft een hoog sterftecijfer; de vijf-jaars overlevingskans is slechts 10 procent. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, echter, hoe beter de kans op succes. Typische behandeling omvat radiotherapie, chemotherapie en chirurgie. Deze behandelingen kunnen soms leiden tot ernstige complicaties, zoals infecties, bloedingen en lekkage na de operatie.
Experimentele benaderingen
p Met slokdarm kanker net als bij andere vormen van kanker, onderzoekers onderzoekt diverse nieuwe methoden die uiteindelijk zou kunnen zorgen voor meer effectieve behandelingen. Sommige onderzoekers zijn het bestuderen van de genetische factoren die bij patiënten predisponeren voor slokdarmkanker in de hoop deze informatie kan nieuwe therapieën opleveren. Andere wetenschappers werken samen met immunotherapie - behandelingen die het immuunsysteem van de patiënt te stimuleren om de kankercellen aan te vallen -. Of gerichte therapieën die aanval cellen met specifieke mutaties of doelen
Huidige klinische studies

Veel van de klinische proeven voor slokdarmkanker zijn onderzoek naar verschillende combinaties van chemotherapie geneesmiddelen die al beschikbaar om te bepalen welke het meest effectief zijn. Sommige klinische studies zijn ook het bestuderen van gerichte therapieën. Een paar ofexamples zijn sunitinib, een drug in 2006 goedgekeurd om niercelcarcinoom die nu wordt getest tegen slokdarmkanker en cetuximab te behandelen, een monoklonaal antilichaam eerder goedgekeurd voor behandeling van colorectale kanker en nu getest tegen slokdarmkanker ook. Voor meer informatie over lopende klinische proeven, kunt u de lijst van lopende studies bij clinicaltrials.gov.
Genetische factoren

Onderzoekers
hebben ook aanzienlijke vooruitgang geboekt in het identificeren van genetische factoren die predisponeren mensen om het ontwikkelen van deze ziekte. Mutaties in het gen voor het p53-eiwit en de MDM2-gen zijn beide geassocieerd met een sterk verhoogd risico op slokdarmkanker. Wetenschappers uiteindelijk hopen deze informatie te vertalen naar betere behandelingen, voor het moment, maar het vinden van deze en andere biomarkers kunnen artsen helpen te bepalen wie het meest in gevaar is

.