Medische informatie over grand mal aanvallen

Grand mal aanvallen, of tonisch-clonische aanvallen, zijn aanvallen die het hele brein en lichaam beïnvloeden. Zij over het algemeen leiden tot een verlies van bewustzijn, gewelddadige spiercontracties en spierstijfheid. Zij beïnvloeden mensen van alle leeftijden en kan slechts eenmaal of vaker voordoen als onderdeel van een chronische aandoening, zoals epilepsie. Behandeling met medicatie om de frequentie en de ernst van de aanvallen te onderdrukken. Stadia

grand mal aanvallen zich voordoen in twee fasen: de tonic fase en de clonische fase. Tijdens de tonic fase, de persoon verliest het bewustzijn. Tegelijkertijd, de spieren in het lichaam contract, waardoor de persoon op de grond vallen. Deze fase gebeurt plotseling en gaat over het algemeen minder dan 30 seconden. Tijdens de clonische fase de spieren in het lichaam beginnen ritmisch samentrekken. Deze convulsies duren twee minuten of minder. Wanneer ze langer dan twee minuten, het risico op complicaties neemt toe.
Symptomen

Bij sommige mensen blijven, kan het eerste symptoom van een grand mal aanval een aura zijn. Niet iedereen ervaart een aura, en niet alle aura's zijn hetzelfde, maar vele hebben gevoelens van angst of gevoelloosheid of gevoelsstoornissen. Sommige mensen kunnen uitroepen als een grand mal aanval begint als gevolg van inbeslagneming van de stembanden. Tijdens de inbeslagname, verlies van blaas of darmen controle is gemeenschappelijk. Hoofdpijn, vermoeidheid, apathie en verwarring kan zich ontwikkelen na een epileptische aanval.
Oorzaken

grand mal aanvallen
worden veroorzaakt door abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Tijdens een grand mal aanval, de abnormale activiteit van invloed op het hele brein. De onderliggende oorzaak van de aanvallen kan moeilijk zijn om te bepalen, maar traumatisch hoofdletsel, hersentumoren, hersenen infecties, gebrek aan zuurstof, en lage bloedglucose, calcium, magnesium, natrium of niveaus kunnen allemaal leiden tot grand mal aanvallen. Hersenschade veroorzaakt door een beroerte, bepaalde genetische aandoeningen en bloedvat misvormingen kan ook verantwoordelijk zijn voor de aanvallen in sommige gevallen. Langdurig slaaptekort en drugsgebruik zijn andere mogelijke oorzaken. Voor terugkerende aanvallen zonder aanwijsbare oorzaak, wordt een diagnose van epilepsie meestal gegeven.
Diagnose

Een essentieel onderdeel van het verkrijgen van een nauwkeurige diagnose is getuigenverslagen van de beslaglegging. Omdat mensen die een grand mal aanval krijgen bewustzijn verliezen, de meeste hebben geen herinnering van de gebeurtenissen voorafgaand aan of tijdens de aanval. Wanneer een grand mal aanval wordt vermoed, zal een neurologisch onderzoek en bloedonderzoek worden besteld. Een elektro-of EEG, zal worden uitgevoerd om te controleren op abnormale hersengolven en de activiteit, en een magnetische resonantie imaging, of MRI, zal scan worden uitgevoerd om te zoeken naar tumoren, hersenen bloedingen of andere mogelijke oorzaken van het beslag.


Behandeling

Behandeling
mag niet beginnen totdat een tweede aanval optreedt of totdat er een definitieve diagnose wordt gesteld. Voor recurrente aanvallen en epilepsie, medicijnen zijn de eerste regel van de behandeling. Anticonvulsieve geneesmiddelen, zoals valproïnezuur, carbamazepine, fenytoïne, gabapentine en levetiracetam, kunnen alleen of in combinatie met andere geneesmiddelen of therapieën worden gebruikt. Medicijnen gebruikt voor de grand mal aanvallen te behandelen vaak de oorzaak van tal van bijwerkingen en moet op lange termijn worden genomen.

Nervus vagus stimulatie en chirurgie
zijn overwegingen voor mensen die niet reageren op agressieve medicatie therapie, maar deze behandelingen zijn niet altijd gunstig voor mensen die lijden aan epileptische aanvallen.